Γράφει ο Παναγιώτης Αλευράς
Δυστυχώς επαληθεύτηκαν τελικά οι αρχικές μας διαπιστώσεις, για τις μεγάλες ζημιές στην ελαιοκαλλιέργεια από το σφοδρό κύμα καύσωνα της 16-18 Μαΐου, που επηρέασε την καρπόδεση αλλά και την αποβολή καρπιδίων της ελιάς.
Η σοβαρότητα και το μέγεθος της ζημιάς εκτός από τις πρωτοφανείς για την εποχή θερμοκρασίες, επηρεάζεται από την ποικιλία, την πρωιμότητα κάθε περιοχής, την θρεπτική και υδατική κατάσταση των δένδρων, το υψόμετρο, το ανάγλυφο του εδάφους και τον προσανατολισμό του ελαιώνα.
Είναι γνωστό ότι οι ευνοϊκότερες θερμοκρασίες στο στάδιο της γονιμοποίησης και καρπόδεσης της ελιάς είναι 22-25°C.
Σύμφωνα με την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία, ξεπέρασαν στη Μεσσηνία οι θερμοκρασίες τους 40 °C και πρόκειται για σπάνιο φαινόμενο, τουλάχιστον τα τελευταία 150 έτη.
Αυτό λοιπόν που αποκαλείται ‘’κλιματική αλλαγή’’ εξελίσσεσαι διαρκώς πιο έντονα και πιο απρόβλεπτα, με αποτέλεσμα η ένταση και η συχνότητα των φυσικών καταστροφών ολοένα και περισσότερο να επηρεάζει την αγροτική παραγωγή. Ακραία καιρικά φαινόμενα, βροχοπτώσεις, χαλάζια, ισχυροί άνεμοι, περίοδοι ξηρασίας, υψηλές θερμοκρασίες, έχουν ως αποτέλεσμα καρποπτώσεις και ακαρπίες, αποτελούν πλέον καθημερινότητα και πλήττουν το αγροτικό εισόδημα.
Είναι επιβεβλημένο λοιπόν περισσότερο από ποτέ, η αναθεώρηση του Κανονισμού του ΕΛΓΑ, ώστε να καλύπτει ζημιές από καιρικά φαινόμενα που προκαλεί η κλιματική αλλαγή, με σκοπό να αποζημιώνονται πλήρως και εγκαίρως οι πληγέντες παραγωγοί. Η ζημιά από τον μίνι καύσωνα του Μαΐου στην ελαιοπαραγωγή, συρρικνώνει για Τρίτη συνεχόμενη χρονιά το εισόδημα των παραγωγών, γι΄ αυτό απαιτούν άμεσα αποζημίωση και δεν τους ενδιαφέρουν οι δικαιολογίες ότι δεν καλύπτονται ασφαλιστικά από τον κανονισμό του ΕΛΓΑ. Αγγίζουν μάλιστα τα όρια του εμπαιγμού όσοι «ψάχνουν» να βρουν άλλους τρόπους για να αποζημιωθούν οι ελαιοπαραγωγοί. Οι αγρότες δεν ζητούν ούτε ελεημοσύνη, ούτε καλύπτονται με συμπάθειες και υπομνήματα.
Ο ΕΛΓΑ χρειάζεται επιτέλους εκσυγχρονισμό και προσαρμογή στις σύγχρονες ανάγκες, ώστε να διασφαλίζεται το εισόδημα των αγροτών από οποιοδήποτε κίνδυνο, ώστε να επιβιώσουν και να συνεχίσουν να καλλιεργούν. Τα ακραία και συνεχόμενα φαινόμενα που φέρνει η κλιματική αλλαγή, καθώς και το γεγονός ότι έχουμε νέες ποικιλίες και καλλιέργειες στη χώρα μας, απαιτείται ένας νέος Κανονισμός του ΕΛΓΑ.
Δυστυχώς οι συσκέψεις σε Δήμους και Περιφέρεια αλλά και οι δηλώσεις αυτοδιοικητικών και βουλευτών, ενώ κατανοούν το μέγεθος του προβλήματος , τονίζουν ότι δεν αποζημιώνεται η ελαιοκαλλιέργεια γιατί βρίσκεται στο στάδιο της ανθοφορίας και του δεσίματος. Οι παραγωγοί όμως δεν επιθυμούν διαπιστώσεις αλλά συγκεκριμένες πράξεις και ενέργειες. Νομοθετική ρύθμιση ζητούν λοιπόν με αλλαγή του κανονισμού του ΕΛΓΑ και μάλιστα με αναδρομική ισχύ ώστε να συμπεριληφθεί ο πρόσφατος καύσωνας. Όλες οι άλλες προτάσεις και σκέψεις όπως το Ταμείο Ενισχύσεων Ήσσονος σημασίας (de minimis) ή το Πρόγραμμα Κρατικών Οικονομικών Ενισχύσεων (ΚΟΕ) δεν λύνουν το πρόβλημα, είναι κοροϊδία όσοι το επικαλούνται. Γιατί αφενός το de minimis έχει σχεδόν εξαντλήσει τους πόρους του, αφετέρου όσον αφορά το πρόγραμμα ΚΟΕ είναι χρονοβόρο με πολλά προαπαιτούμενα και προϋποθέσεις (Αρνητική εμπειρία των παραγωγών από προηγούμενες περιπτώσεις-πληρωμή του προγράμματος, σε βάθος πενταετίας). Μονόδρομος λοιπόν είναι η συστράτευση με κινητοποίηση όσων εξέφρασαν την αγωνία τους, βουλευτές του Νομού, Περιφερειάρχης, Δήμαρχοι, Συνεταιρισμοί, Αυτοδιοικητικοί, Επιμελητήρια, και να απαιτήσουν από την κυβέρνηση την αλλαγή του κανονισμού του ΕΛΓΑ και την διασφάλιση του αγροτικού εισοδήματος των ελαιοπαραγωγών.
ΤΩΡΑ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΓΑ
Υ.Γ. Ενώ ο ΕΛΓΑ καλύπτει μόνο την ηρτημένη παραγωγή δηλ. τον καρπό και όχι το άνθος, παράλληλα υλοποιεί προγράμματα ΚΟΕ, που αποσκοπούν στη κάλυψη λοιπών αιτιών που αφορούν το φυτικό κεφάλαιο και την απώλεια παραγωγής, με βασική προϋπόθεση η παραγωγή της χρονιάς να είναι μειωμένη κατά 30% τουλάχιστον σε σχέση με τον μέσο όρο της τελευταίας 3/ετίας.
Ο Παναγιώτης Αλευράς είναι Γεωπόνος, Πρ. Αντιπεριφερειάρχης ΠE Μεσσηνίας
