Οι δραματικές πιέσεις των Ευρωπαίων εταίρων και δανειστών της χώρας, καθώς και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην κυβέρνηση, που οδήγησαν το Μέγαρο Μαξίμου στην απόφαση να επισπεύσει τη διαδικασία της προεδρικής εκλογής, χωρίς να έχει βρεθεί… ούτε καν ο υποψήφιος, πόσο μάλλον να υπάρχουν ρεαλιστικά οι 180, θυμίζουν έντονα την πτώση του Γιώργου Παπανδρέου στα τέλη του 2011.
Τότε, τον Νοέμβριο του 2011, ο Γιώργος Παπανδρέου βρέθηκε σε αντίστοιχο αδιέξοδο με τη σημερινή κυβέρνηση, αντιμετωπίζοντας την απόλυτη άρνηση των εταίρων και δανειστών να τον διευκολύνουν, και επιχείρησε το… τόλμημα του δημοψηφίσματος, με τα γνωστά αποτελέσματα. Με τον Ευάγγελο Βενιζέλο να διαδραματίζει κομβικό ρόλο στην ανατροπή του, και τον Λουκά Παπαδήμο να τον διαδέχεται στην πρωθυπουργία, σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία και τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, που είχε ως αφετηρία την αλλαγή στάσης από τον Αντώνη Σαμαρά, και την εγκατάλειψη της αντιμνημονιακής ρητορικής του.
Σήμερα, το σενάριο επαναλαμβάνεται με… διορθώσεις. Δεν υπάρχει αλλαγή πρωθυπουργού και κυβερνητικής πλειοψηφίας, αλλά το Μέγαρο Μαξίμου υποχρεώθηκε να επισπεύσει τις διαδικασίες της προεδρικής εκλογής, ώστε εντός του διμήνου που θα ισχύει ακόμη το δίχτυ προστασίας του Μνημονίου, είτε να έχει εκλεγεί ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, είτε να έχει προκύψει καινούρια κυβέρνηση, μετά από πρόωρες εκλογές.
Και στις δυο περιπτώσεις, μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου θα έχει ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση με την τρόικα, και ενώ οι αγορές έχουν ήδη προεξοφλήσει, κάτι που καταγράφεται σε σχετικά ρεπορτάζ των διεθνών ΜΜΕ, ότι μετά το τέλος Φεβρουαρίου, το Μνημόνιο θα πάρει παράταση για τουλάχιστον άλλους 4 μήνες, μέχρι τον Ιούνιο του 2015.
Με τον πολιτικό εκβιασμό της κυβέρνησης Σαμαρά λοιπόν, η τρόικα πέτυχε να δεσμεύσει επί της ουσίας και την επόμενη κυβέρνηση, που ειδικά στην περίπτωση κατά την οποία είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, θα βρεθεί πολύ νωρίς μπροστά σε αδιέξοδα, αντίστοιχα με αυτά που καλείται να διαχειριστεί σήμερα η συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ.
Επί της ουσίας λοιπόν, είναι προφανές ότι μονάχα η Άνγκελα Μέρκελ μπορεί να χαμογελάει με νόημα…
ysterografa.gr
