Διαστάσεις έχει λάβει για πολλούς αυτοδιοικητικούς παράγοντες τα τελευταία χρόνια η διαχείριση των απορριμμάτων.

Παρότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι από εντελώς αρνητικοί έως επιφυλακτικοί, στο να δώσουν λύσεις, αναλαμβάνοντας το (πολιτικό) κόστος που τους αναλογεί, με αποτέλεσμα, το πρόβλημα σήμερα να έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις με άμεσους κινδύνους για τη δημόσια υγεία, το περιβάλλον αλλά και την παραπαίουσα οικονομία της χώρας, με τα πρόστιμα των δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ να τρέχουν, διεκδικούν να έχουν τον « πρώτο» και «τελευταίο» λόγο στη διαχείριση των προβλημάτων.

Στο παρελθόν ωστόσο, που την αποκλειστική διαχείριση των απορριμμάτων είχαν οι αυτοδιοικητικοί του πρώτου βαθμού κάθε άλλο παρά εγγύηση αποτελούν για το …μέλλον. Είναι αυτοί που δεν αντέδρασαν ή αντέδρασαν χλιαρά στο να δοθεί η διαχείριση των απορριμμάτων στην Περιφέρεια.

Βεβαίως οι καταστάσεις έχουν αλλάξει, οι μηχανισμοί ελέγχου έχουν γίνει αυστηρότεροι όπως και οι διαγωνιστικές διαδικασίες αλλά και μια νέα «γενιά» αυτοδιοικητικών βρίσκεται σήμερα στο προσκήνιο.

Το ζητούμενο είναι το προτεινόμενο σχέδιο από το Υπουργείο Περιβάλλοντος να δίνει βιώσιμη οικονομικά και επωφελής για το περιβάλλον οριστική λύση, ώστε η τάλαινα των τελευταίων δεκαετιών διαχείριση των απορριμμάτων να τελειώσει.

Πάντως ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν ήρθαν στο προσκήνιο πολλά σχέδια υποσχόμενα λύση στο πρόβλημα όμως μέχρι σήμερα (ειδικά στην Πελοπόννησο που έχει γιγαντωθεί), αποτέλεσμα δεν είχαμε. Σκόνταφταν όλες όπως προαναφέραμε στο πολιτικό κόστος που θα έπρεπε να επωμιστούν οι τοπικοί άρχοντες.

Έχει κάτι αλλάξει; Είδομεν…