Την ανάγκη ουσιαστικής αναδιάταξης του πολιτικού συστήματος, με την ισχυροποίηση ενός τρίτου πόλου που θα καλύπτει το κενό ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ, εξέφρασε ο βουλευτής του Ποταμιού Σπύρος Λυκούδης.
Μιλώντας στον Βήμα FM, ο κ. Λυκούδης επισήμανε πως αυτή η πρωτοβουλία πρέπει να γίνει πολύ σοβαρά και εις βάθος.
Συγκεκριμένα τόνισε:
Για την Κεντροαριστερά και τις προτάσεις σύγκλισης Ποταμιού-ΠΑΣΟΚ
«Δεν μπορούμε να ταυτίζουμε μια κοινοβουλευτική πρωτοβουλία με μία συνολικότερη στρατηγική που αν είναι να υπάρξει, θα υπάρξει με άλλο τρόπο, πολύ πιο σοβαρά, σε βάθος. Οι πρωτοβουλίες που μπορείς να πάρεις στο Κοινοβούλιο, να πάρουν δύο κοινοβουλευτικές ομάδες, μπορεί να είναι πολλές, ενδιαφέρουσες, μπορεί να περάσουν απαρατήρητες ή να γίνει και συζήτηση. Δεν είναι το ίδιο με μια γενικότερη συζήτηση, ένα γενικότερο ενδιαφέρον, για την ανασύνθεση του χώρου. Επομένως, κακώς ταυτίστηκε, αν ταυτίστηκε, μια κοινοβουλευτική πρωτοβουλία με κάτι συνολικότερο, παρά το ότι το πρόβλημα υπάρχει. Πάρα πολλές φορές, είμαι ένα είδος πιστού υποστηρικτή, νομίζω, εδώ και χρόνια, ο χώρος που βρίσκεται ανάμεσα στη Ν.Δ. και στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας χώρος κατακερματισμένος. Νομίζω ότι οφείλει να βαδίσει προς την ανασύνθεσή του, ακριβώς γιατί πιστεύω ότι τον έχει ανάγκη για να ισορροπήσει το πολιτικό σύστημα. Νομίζω ότι είναι μια υποχρεωτική κίνηση πολιτικού και εθνικού χαρακτήρα. Αυτός ο χώρος να βρει ένα κοινό βηματισμό. Το πώς θα γίνει κλπ. είναι μια πολύ μεγάλη ιστορία, διότι μέχρι τώρα έχουν γίνει απόπειρες, οι οποίες δεν έχουν πετύχει και πολλές φορές υπονομεύονται κι από το άγχος να γίνει γρήγορα κάτι τέτοιο. Όποιοι το λένε, αν το λένε, όπως το λεω κι εγώ, διότι έχει σημασία πώς το λέει κάποιος, π.χ. εγώ στις προκλήσεις της κυρίας Γεννηματά «έχουμε 6%, έχετε 4%, ελάτε να τα ενώσουμε να κάνουμε 10%» κλπ., δεν συμφωνώ. Νομίζω ότι δεν οδηγούν πουθενά, στην πολιτική το 6 συν 4 μπορεί να γίνει 5, να μη γίνει 10, αν απωθήσει ή αν δε δημιουργήσει ενδιαφέρον πολιτικό. Λέω, μερικές φορές, οι πρωτοβουλίες έχουν σημασία σε ποιο βάθος γίνονται και με ποια στρατηγική. Γιατί προφανώς η ΔΗΜΑΡ, απ΄ την ανάποδη πλευρά, με απόλυτη αδιαφορία στην ανάγκη ανασύνθεσης του χώρου, εξαϋλώθηκε. Το θέμα είναι όμως, να βρεις μια ισορροπία σε αυτή τη στρατηγική και νομίζω για την ώρα δεν τη βρίσκουμε. Πιστεύω ότι είναι οι δυσκολίες που έχει το Ποτάμι απέναντι σε αυτή την υπόθεση, γιατί έχει. Είναι και μια αντίληψη που υπάρχει στο ΠΑΣΟΚ να αντιμετωπίζει τη λογική της ανασύνθεσης του χώρου, σε μια αντίληψη «ελάτε να διευρύνετε το ΠΑΣΟΚ». Αυτό δεν πιάνει δηλαδή».
Για τον ΣΥΡΙΖΑ και τη φυσιογνωμία του
«Πιστεύω ότι, παρά τις απελπισμένες προσπάθειες που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ τώρα να επιδείξει ένα πολιτικό πρόσωπο μιας σοσιαλδημοκρατικής απόχρωσης και να δει και τη θέση του στην Ευρώπη, μέσα από αυτή τη μεγάλη οικογένεια, πιστεύω ότι αυτό δεν θα πετύχει. Διότι δεν υπάρχει στον άξονά του, στο DNA του το πολιτικό. Το τι λέει ο καθένας, είναι μεγάλη ιστορία. Δεν λέω ότι είναι αντιευρωπαϊκό κόμμα, λέω ότι δεν είναι ένα κόμμα της σύγχρονης δημοκρατικής μεταρρυθμιστικής Αριστεράς. Όπως θέλει να επιδείξει ότι είναι τον τελευταίο μήνα, επειδή ένα μεγάλο κομμάτι δικό του αποχώρησε, που είχε, λέει, πιο αριστερές απόψεις. Δεν είναι έτσι τα πράγματα, είναι πολύ σχηματική αυτή η προσέγγιση. Εγώ τον ζω και στη Βουλή τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορώ να έχω μια πολιτική αίσθηση πώς είναι ο χώρος; Δεν είναι αυτό το πράγμα. Είναι ένας χώρος, ο οποίος εκπέμπει ένα εντονότατο λαϊκίστικο αριστερό πρόσωπο. Υπάρχει πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα αντιπολίτευσης στη χώρα σήμερα. Εγώ νομίζω ότι παίζει χωρίς αντίπαλο ο κ. Τσίπρας, ασκώντας μια πολιτική πάρα πολύ αρνητική για την ελληνική κοινωνία και την ασκεί χωρίς ουσιαστικά να υπάρχει φραγμός. Το πώς μπορεί να δημιουργηθεί μια αξιόπιστη αντιπολίτευση, δεν το ξέρω. Αυτό που ξέρω πάρα πολύ καλά όμως, και το πιστεύω και το υποστηρίζω μετά πάθους, είναι ότι η ελληνική πολιτική ζωή έχει ανάγκη από τη διαμόρφωση του τρίτου πόλου, ως στοιχείο δικής της ισορροπίας. Η πολιτική ζωή της χώρας δεν μπορεί να ισορροπήσει, αν δεν υπάρξει ισχυρός τρίτος πόλος».
iefimerida.gr