Της Χριστίνας Καντζιλιέρη*

Η αγάπη και ο σεβασμός προς τα ζώα είναι δείγμα πολιτισμού.

Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να αγαπάμε όλοι τα ζώα, οφείλουμε όμως να τα σεβόμαστε.

Η κατάσταση με τα αδέσποτα έχει ξεφύγει για πολλούς λόγους, που δεν χρειάζεται να αναλύσουμε στην παρούσα φάση. Το μόνο σίγουρο είναι πως τα ζώα είναι θύματα της αδιαφορίας της πολιτείας και της ανευθυνότητας των ιδιοκτητών τους.

Σύμφωνα με το νόμο 4039/2012 οι Δήμοι υποχρεούνται να μεριμνούν για τη περισυλλογή και τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς. Η αρμοδιότητα αυτή μπορεί να ασκείται και από συνδέσμους Δήμων καθώς και από φιλοζωικές ενώσεις και σωματεία σε συνεργασία με τον αρμόδιο Δήμο εφόσον αυτά διαθέτουν υποδομή, συνιστάμενη στην ύπαρξη κατάλληλων σχετικών εγκαταστάσεων ή οχημάτων μεταφοράς ζώων και ανθρώπινο δυναμικό με εμπειρία στο χειρισμό ζώων.

Στους Δήμους είναι δυνατόν να παρέχεται και οικονομική ενίσχυση από δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς για τη δημιουργία και λειτουργία καταφυγίων.

Στο άρθρο 11 παράγραφο 2 αναφέρεται πως οι υπηρεσίες, που σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις είναι αρμόδιες για τη καθαριότητα των οδών του εθνικού, επαρχιακού και αστικού δικτύου, έχουν άμεση υποχρέωση  να απομακρύνουν από τις οδούς και τα πεζοδρόμια τα νεκρά ζώα και να μεριμνούν για την αποτέφρωση ή την υγειονομική ταφή τους, σύμφωνα με τις εθνικές και κοινοτικές διατάξεις.

Αποτεφρωτήρια ζώων συντροφιάς ιδρύονται και λειτουργούν και από Δήμους και Συνδέσμους Δήμων.

Μέχρι τώρα ο Δήμος Καλαμάτας με πρόγραμμα το 2011 χρηματοδότησε στειρώσεις, ταυτοποίηση και εμβολιασμό για περίπου 83 σκυλιά και με τη νέα σύμβαση με το Φιλοζωικό  Όμιλο άλλα 96 και υπολείπονται περίπου 15 ζώα έως το τέλος του χρόνου.

Επίσης έχει παραχωρήσει στο ΦΟΚ 500 τσουβάλια τροφή και ένα ξύλινο οικίσκο στη Μακεδονίας και Νέδοντος σαν γραφεία.

Ο Φιλοζωικός Όμιλος Καλαμάτας αποτελείται από εθελοντές. Οι άνθρωποι αυτοί εργάζονται, έχουν οικογένειες και στον ελεύθερο χρόνο τους τρέχουν να ταΐσουν, να μαζέψουν και να περιθάλψουν αδέσποτα ζώα χωρίς να αμοίβονται.

Οι πολίτες δεν γνωρίζουν πως είναι εθελοντές θεωρούν πως είναι υποχρεωμένοι να τρέξουν και να κάνουν ακόμα και το μπόγια.

Σε όποιο πρόβλημα αφορά αδέσποτα και η Αστυνομία και ο Δήμος Καλαμάτας δίνουν το τηλέφωνο της φιλοζωικής.

Οι εθελοντές όμως δεν μπορούν πλέον να ανταπεξέλθουν. Για να πολεμήσουν χρειάζονται όπλα.

Δεν τους κάνουμε χάρη δίνοντάς τους τροφές και στειρώνοντας μερικά ζώα. Δεν είναι πρόβλημά τους τα αδέσποτα, είναι πρόβλημα του Δήμου.

Ο Δήμος είναι υποχρεωμένος να παρέχει καταφύγιο, αυτοκίνητο και προσωπικό για τη διευκόλυνσή τους.

Δεν πρέπει να αρκεστούμε στη μίσθωση ακινήτου αλλά να διαμορφωθεί από το Δήμο σύμφωνα με τις διατάξεις. Τα ζώα μετά τη στείρωση χρειάζονται νοσηλεία. Μέχρι τώρα οι εθελοντές τα κρατάνε σπίτια τους. Μέχρι πότε όμως;

Οι μετακινήσεις των εθελοντών γίνονται με δικά τους αυτοκίνητα και έξοδα και τα περιστατικά που καλούνται να αναλάβουν είναι τόσα πολλά που δεν υπάρχουν άτομα για να μπορέσουν να ανταποκριθούν. Το αποτέλεσμα είναι να δέχονται επιθέσεις από πολίτες μη γνωρίζοντας κάτω από ποιές συνθήκες παλεύουν.

Θα ήθελα να σας ενημερώσω επίσης για κάποιες φήμες. Κατά διαστήματα εξαφανίζονται αρκετά σκυλιά ή γάτες σε κάποιες περιοχές και σε άλλες βρίσκονται νεκρά. Κάποιοι λένε πως υπάλληλοι του Δήμου μας, τα εξολοθρεύουν. Λόγω επαγγέλματος το έχω ακούσει αρκετές φορές. Δε συμμεριζόμαστε βέβαια αυτή την άποψη. Δεν δεχόμαστε όμως να σπιλώνεται ο Δήμος στον οποίο συμμετέχουμε. Οφείλουμε να αποκαταστήσουμε την εικόνα μας. Ένας τρόπος είναι η προώθηση, ευαισθητοποίηση και ανάπτυξη της ιδέας της φιλοζωίας, σε σχολεία με ομιλίες και εκδηλώσεις.

Συμφωνούμε λοιπόν να μισθωθεί κατάλληλος χώρος και να διαμορφωθεί από το Δήμο σύμφωνα με τις διατάξεις.

Ζητάμε επίσης να επεκταθεί η χρηματοδότηση στη νοσηλεία και περίθαλψη σε περιπτώσεις ασθενειών και τραυματισμών.

Και τέλος θα πρέπει να σκεφτούμε και τη δημιουργία νεκροταφείου ή χώρου αποτέφρωσης.

Δημοτική συμβούλος με τη Λαϊκή Συσπείρωση

Τοποθέτηση στο Δ.Σ. για την Μίσθωση Ιδιωτικού Χώρου ως Καταφυγίου Αδέσποτων Ζώων