Εί­ναι με­γά­λη η ι­κα­νο­ποί­η­ση μας για την ε­πι­λο­γή των βου­λευ­τών του ΣΥΡΙΖΑ να εγ­κα­τα­λεί­ψουν το αν­τι­ευ­ρω­πα­ϊ­κό τους πα­ρα­λή­ρη­μα και να α­πο­δε­χτούν με ε­ρώ­τη­ση τους ε­νώ­πιον του κοι­νο­βου­λί­ου τον κα­θο­ρι­στι­κό ρό­λο του ΕΣΠΑ στην Πε­ρι­φε­ρεια­κή Α­νά­πτυ­ξη. Εί­ναι αν­τί­στοι­χα ση­μαν­τι­κή και η πα­ρα­δο­χή­  τους ό­τι στην Πε­ρι­φέ­ρεια Πε­λο­πον­νή­σου πε­τύ­χα­με να α­ξι­ο­ποι­ή­σου­με στον μέ­γι­στο βαθ­μό τα ευ­ρω­πα­ϊ­κά κον­δύ­λια. Και αυ­τό το πε­τύ­χα­με, πα­ρά την μη­δε­νι­κή βά­ση που πα­ρα­λά­βα­με το πρό­γραμ­μα και πα­ρά τις κασ­σάν­δρες που πε­ρί­με­ναν να α­πο­τύ­χου­με για να βγουν στα μπαλ­κό­νια του λα­ϊ­κι­σμού και της προ­σω­πι­κής τους μι­ζέ­ριας. Η ση­με­ρι­νή τους κα­τη­γό­ρια, και­νού­ριο ε­φεύ­ρη­μα, ό­τι δεν ε­παρ­κούν πια τα λε­φτά του ΕΣΠΑ και ό­τι αυ­τά τα έρ­γα που έ­χου­με δρο­μο­λο­γή­σει θα πρέ­πει δή­θεν να χρη­μα­το­δο­τη­θούν α­πό τον κρα­τι­κό πρου­πο­λο­γι­σμό, α­πο­κα­λύ­πτει για μια α­κό­μη φο­ρά την με­γά­λη τους γύ­μνια στην δι­α­τύ­πω­ση σο­βα­ρών α­πό­ψε­ων και τε­χνο­κρα­τι­κών ε­κτι­μή­σε­ων, αλ­λά κυ­ρί­ως φα­νε­ρώ­νει την εμ­μο­νή τους σε μια στεί­ρα αν­τι­πα­ρά­θε­ση. Οι ί­διοι αυ­τοί α­νερ­μά­τι­στοι πο­λι­τι­κοί εί­ναι που μας εγ­κα­λού­σαν πριν α­πό με­ρι­κούς μή­νες για μια δή­θεν κα­κή πο­ρεί­α του ΕΣΠΑ της Πε­λο­πον­νή­σου, ε­νώ σή­με­ρα που α­να­γνω­ρί­ζουν την α­ξι­ο­ποί­η­ση στον μέ­γι­στο βαθ­μό των κοι­νο­τι­κών πό­σων α­πό την πε­ρι­φε­ρεια­κή Αρ­χή, κυ­νη­γούν και­νού­ρια φαν­τά­σμα­τα για να συ­νε­χί­σουν την πα­ρα­τε­τα­μέ­νη προ­ε­κλο­γι­κή μη­δε­νι­στι­κή τους ρη­το­ρεί­α.

 Η υ­λο­ποί­η­ση της δέ­σμευ­σης που α­να­λά­βα­με α­πέ­ναν­τι στους πο­λί­τες, ό­τι δεν θα πά­ει πια χα­μέ­νο ού­τε έ­να ευ­ρώ και ό­τι η Πε­λο­πόν­νη­σος γί­νε­ται πια μια σύγ­χρο­νη πε­ρι­φέ­ρεια με σο­βα­ρές υ­πο­δο­μές, α­να­γνω­ρί­ζε­ται στον υ­πέρ­τα­το βαθ­μό α­πό τους πο­λι­τι­κούς μας αν­τι­πά­λους.

 Α­πό την άλ­λη πλευ­ρά, με θλί­βει βα­θιά το γε­γο­νός που α­πο­κα­λύ­πτε­ται α­πό την ευ­και­ρια­κή αυ­τή νέ­α πα­λιν­δρό­μη­ση του κυ­ρί­ου Τσί­πρα που α­να­ζη­τά πο­λι­τι­κές βά­σεις για να στη­ρί­ξει τον Ο­δυσ­σέ­α Βου­δού­ρη. Έ­ναν α­πό­κλη­ρο της κεν­τρι­κής σκη­νής πο­λι­τι­κό που­  εί­ναι τό­σο α­πα­σχο­λη­μέ­νος με τον προ­σω­πι­κό του α­γώ­να για ε­ξου­σί­α, ώ­στε δεν έ­χει χρό­νο να συν­θέ­σει με τους συ­νερ­γά­τες του πο­λι­τι­κή, α­κό­μα και αν υ­πο­θέ­σου­με ό­τι εί­χε αυ­τή την ι­κα­νό­τη­τα.

 Κα­λού­με ό­λους τους πο­λί­τες της Πε­λο­πον­νή­σου, σε μια ε­νερ­γή συ­στρά­τευ­ση, πλα­τύ­τε­ρη α­πό κά­θε άλ­λη φο­ρά, προ­κει­μέ­νου να α­πο­φα­σί­σου­με για το μέλ­λον του τό­που μας και των νέ­ων μας και να στεί­λου­με έ­να δυ­να­τό  μή­νυ­μα σε ό­λην την χώ­ρα. Έ­να μή­νυ­μα που θα εγ­γυά­ται την πο­ρεί­α μας στην ευ­ρω­πα­ϊ­κή οι­κο­γέ­νεια. Μέ­σα α­πό την πο­λυ­συλ­λε­κτι­κή, ε­νω­τι­κή και πα­τρι­ω­τι­κή Νέ­α Ελ­λά­δα των Πε­ρι­φε­ρει­ών.  Την μό­νη ρε­α­λι­στι­κή και α­σφα­λή  δι­έ­ξο­δο α­πό την Ελ­λά­δα της κρί­σης, του στεί­ρου ι­δι­ο­τε­λούς κομ­μα­τι­σμού, της μι­ζέ­ριας και της χρό­νιας πα­θο­γέ­νειας.