Του Α­πό­στο­λου Πα­πα­φω­τί­ου*

Με εν­τα­τι­κό ρυθ­μό συ­νε­χί­ζον­ται οι ερ­γα­σί­ες α­πο­κα­τά­στα­σης της Ι­ε­ράς Μο­νής της Πα­να­γί­ας του Βρά­χου στη Νε­μέ­α Κο­ριν­θί­ας. Το έρ­γο έ­χει εν­τα­χθεί α­πό την Πε­ρι­φέ­ρεια Πε­λο­πον­νή­σου στο ΕΣΠΑ με τί­τλο “ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ – ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΗ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΒΡΑΧΟΥ ΝΕΜΕΑΣ, ΔΗΜΟΥ ΝΕΜΕΑΣ, Ν. ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ” και με αρ­χι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό 400.000,00 € και τε­λι­κό 560.000,00 €. Στο νέ­ο προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό εν­τάσ­σον­ται ερ­γα­σί­ες η­λε­κτρο­φω­τι­σμού, προ­σπέ­λα­ση στη Μο­νή, κα­θα­ρι­σμός α­γι­ο­γρα­φι­ών στον κα­θε­δρι­κό της Μο­νής.

Η Ι­ε­ρά Μο­νή Κοι­μή­σε­ως Θε­ο­τό­κου Βρά­χου Νε­μέ­ας βρί­σκε­ται σχε­δόν στη μέ­ση ε­νός κα­τα­κό­ρυ­φου με­τώ­που βρά­χου του ό­ρους Πο­λυ­φέγ­γους. Αρ­χι­κά υ­πήρ­χε έ­να σπή­λαι­ο, α­πό ό­που έ­τρε­χε νε­ρό, α­γί­α­σμα το ο­ποί­ο ο­δη­γούν­ταν σε δε­ξα­με­νή. Στη συ­νέ­χεια, στην προ­έ­κτα­ση του σπη­λαί­ου κα­τα­σκευ­ά­στη­κε Να­ΐ­δριο και αρ­γό­τε­ρα τα κε­λιά των Μο­να­χών και βο­η­θη­τι­κές εγ­κα­τα­στά­σεις.

Η εί­σο­δος της Μο­νής εί­ναι λι­θό­κτι­στη, κα­μα­ρω­τή με τη δυ­τι­κή της πλευ­ρά να αγ­γί­ζει τον βρά­χο και την α­ρι­στε­ρή να στη­ρί­ζε­ται σε τοί­χο. Ι­δι­αί­τε­ρη α­να­φο­ρά πρέ­πει να γί­νει στο Α­σκη­τα­ριό του Πο­λυ­φέγ­γους που βρί­σκε­ται σφη­νω­μέ­νο μέ­σα σε σπη­λιά σε μια α­πό τις κο­ρυ­φές του Πο­λυ­φέγ­γους, με τοι­χο­γρα­φί­ες της Υ­πα­παν­τής του Κυ­ρί­ου και του Α­γί­ου Γε­ωρ­γί­ου, του 11ου – 12ου αι­ώ­να. Η Ε­πι­σκο­πή Πο­λυ­φέγ­γους ή­ταν μια α­πό τις πολ­λές Ε­πι­σκο­πές της Μη­τρο­πό­λε­ως Κο­ρίν­θου.

Ο Να­ός θε­ω­ρεί­ται ό­τι κα­τα­σκευ­ά­στη­κε τον 13ο μ.Χ. αι­ώ­να και η Μο­νή τον 17ο μ.Χ. αι­ώ­να. Ι­δρύ­θη­κε το 1631 μ.Χ. με ά­δεια της Υ­ψη­λής Πύ­λης. Τα πολ­λά ό­μως μαρ­μά­ρι­να αρ­χι­τε­κτο­νι­κά μέ­λη, με πλού­σια δι­α­κό­σμη­ση, τα ο­ποί­α έ­χουν χρη­σι­μο­ποι­η­θεί και έ­χουν α­πο­κα­λυ­φθεί στη Μο­νή, δί­νουν σο­βα­ρές εν­δεί­ξεις ό­τι στην ί­δια θέ­ση υ­πήρ­χε Πα­λαι­ο­χρι­στι­α­νι­κή κα­τα­σκευ­ή, η ο­ποί­α δύ­να­ται να α­να­χθεί το 6ο μ.Χ. αι­ώ­να.

Η με­λέ­τη της Μο­νής θα δώ­σει ι­δι­αί­τε­ρα στοι­χεί­α για την πε­ρι­ο­χή του Α­γί­ου Γε­ωρ­γί­ου (Νε­μέ­α) και την ύ­παρ­ξη της στην ι­στο­ρί­α.

Η Μο­νή εί­χε με­γά­λη συμ­βο­λή στον α­πε­λευ­θε­ρω­τι­κό α­γώ­να του 1821. Ε­κεί έ­βρι­σκαν α­σφά­λεια οι α­γω­νι­στές του 1821. Η πα­ρο­χή νε­ρού ή­ταν συ­νε­χής και τρο­φο­δο­τού­σε τη Μο­νή και τους ε­πι­σκέ­πτες της. Η προ­σπέ­λα­ση σε αυ­τήν ή­ταν α­δύ­να­τη.

Το Ι­ε­ρό Τέμ­πλο της Μο­νής ή­ταν ε­πί­χρυ­σο, η δε Ι­ε­ρή Ει­κό­να της Πα­να­γί­ας του Πά­θους φυ­λάσ­σε­ται σή­με­ρα, μέ­χρι πέ­ρα­τος των ερ­γα­σι­ών, στο Με­τό­χι του Α­γί­ου Α­θα­να­σί­ου. Δε­ξιά και α­ρι­στε­ρά της μορ­φής Της και στο ε­πά­νω μέ­ρος έ­χει ζω­γρα­φι­σμέ­νους δυ­ο Αγ­γέ­λους γο­νυ­πε­τείς, φέ­ρον­τες και σύμ­βο­λα του Πά­θους.

Η Πε­ρι­φέ­ρεια Πε­λο­πον­νή­σου συμ­με­τέ­χει ε­νερ­γά και ε­πεν­δύ­ει στον Πο­λι­τι­σμό με ορ­θο­λο­γι­κές και συ­νε­πείς ε­νέρ­γει­ες και συμ­βάλ­λει στην α­νά­δει­ξη και την α­ξι­ο­ποί­η­ση ση­μαν­τι­κών αρ­χαι­ο­λο­γι­κών χώ­ρων, πο­λι­τι­στι­κών μνη­μεί­ων και χώ­ρων. Άλ­λω­στε ό­πως κα­τα­δει­κνύ­ε­ται α­πό τα συγ­κρι­τι­κά στοι­χεί­α που εκ­δί­δον­ται α­πό το Υ­πουρ­γεί­ο Α­νά­πτυ­ξης, η Πε­ρι­φέ­ρεια Πε­λο­πον­νή­σου κα­τα­λαμ­βά­νει τη δεύ­τε­ρη θέ­ση στην α­πορ­ρό­φη­ση του ΕΣΠΑ. Εί­ναι ση­μαν­τι­κή και ου­σι­α­στι­κή η α­πορ­ρό­φη­ση των κον­δυ­λί­ων α­πό την Πε­ρι­φέ­ρεια και αυ­τό γί­νε­ται μέ­σω του σχε­δια­σμού, της τε­χνο­κρα­τι­κής προ­σέγ­γι­σης και της  συ­νερ­γα­σί­ας με το Υ­πουρ­γεί­ο Πο­λι­τι­σμού, των Ε­φο­ρει­ών, τα Ε­πι­με­λη­τή­ρια και τις Υ­πη­ρε­σί­ες της Πε­ρι­φέ­ρειας.

Στο πλαί­σιο αυ­τό ε­κτε­λούν­ται έρ­γα Πο­λι­τι­σμού στην Κο­ριν­θί­α προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού 7,5 ε­κατ. ευ­ρώ, στη δε Πε­λο­πόν­νη­σο προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού 65 ε­κατ. ευ­ρώ, τα ο­ποί­α α­πο­τε­λούν, για την Πε­λο­πόν­νη­σο, την υ­ψη­λό­τε­ρη ε­πέν­δυ­ση στον Πο­λι­τι­σμό, α­πό την ί­δρυ­ση του Ελ­λη­νι­κού Κρά­τους.

*Αν­τι­πε­ρι­φε­ρειά­ρχης Πε­λο­πον­νή­σου – Πο­λί­τι­κος Μη­χα­νι­κός Ε.Μ.Π.