Γράφει ο Λυκούργος Γαϊτανάρος
Κύριοι,
Εγώ θα ασχοληθώ μόνο με το ελαιόλαδο το θέμα το οποίο κατέχω πολύ καλά αφού είμαι ελαιοπαραγωγός και συνταξιούχος εξαγωγέας.
Προ αρκετών ετών δημοσίευσα μια επιστολή για την τύχη που περιμένει το ελαιόλαδο με τη συνεχιζόμενη τακτική φορέων και παραγόντων. Δυστυχώς, αν συνεχιστεί αυτή η τακτική, πολύ γρήγορα το εξαιρετικό ελληνικό ελαιόλαδο που δεν κατέκτησε τα ράφια του εξωτερικού λόγω της εξαιρετικής του ποιότητας, θα πάει για αποθεματοποίηση και στο τέλος για βιομηχανικό έλαιο!!!
Τόσα χρόνια που το ελληνικό ελαιόλαδο έπρεπε να είναι ανεβασμένο λόγω αρίστης ποιότητας σ’ όλα τα ράφια του εξωτερικού και να μείνει για πάντα, σήμερα είναι ανύπαρκτο στα ράφια των μεγάλων Σούπερ Μάρκετ του εξωτερικού. Αντιθέτως, τα ράφια είναι γεμάτα από λάδια άλλων χωρών όπως της Ισπανίας, της Ιταλίας κ.λπ. φτιαγμένα με το δικό μας ελαιόλαδο αφού εξάγεται χύμα στα βυτία, πράγμα που το θεωρούν οι διοικούντες μέγα κατόρθωμα! Εδώ και 30 χρόνια (το 1990) έστειλα την πρώτη επιστολή, την οποία την είχε δημοσιεύσει ο τοπικός τύπος και μπορώ να την παρουσιάσω, στην οποία έγραφα λες και ήμουν μάντης την σημερινή τύχη του ελληνικού ελαιολάδου, το οποίο λόγω της μεγάλης παγκόσμιας καλλιέργειας και καλής ποιότητάς του, διότι (η ελιά αναπτύσσεται σχεδόν σ’ όλες τις ζώνες), αυξάνει η παραγωγή ετησίως σε ποσότητα και περισσότερο σε καλή ποιότητα.
Η κατανάλωση αυξάνει με μικρότερο ποσοστό σε σχέση με την παραγωγή και φτάσαμε στο σημείο της προσφοράς και ζήτησης.
Παράδειγμα η φετινή περίοδος, η οποία λόγω καιρικών συνθηκών και δάκου ο οποίος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του ελαιολάδου, παρά τις συνεχείς διαμαρτυρίες μου στους αρμόδιους γεωπόνους της Διεύθυνσης Γεωργίας και δημοσιεύσεις, συνεχίζεται η λανθασμένη καταπολέμηση χωρίς αποτέλεσμα. Δεν υπάρχει καμία διαφορά στα κτήματα που έχουν ψεκαστεί και στα άλλα που δεν έχουν ψεκαστεί. Η καταπολέμηση του ραντισμού για να έχει αποτέλεσμα πρέπει το δέντρο να λούζεται ολόκληρο και όχι να κτυπάνε τα τρακτέρ από το δρόμο όσα είναι κοντά και τα υπόλοιπα να μένουν αψέκαστα ή το φάρμακο να πέφτει στα χορτάρια, μειώθηκε η παραγωγή και η καλή ποιότητα, και ανέβηκε η τιμή, λόγω ελλείψεως καλού ελαιολάδου, αλλιώς η τιμή θα ήταν πολύ χαμηλή….
Πολλά εκατομμύρια ευρώ έχουν ξοδευτεί μέχρι σήμερα, τελείως αδικαιολόγητα σε προγράμματα – συνέδρια – συγκεντρώσεις χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Και επιπροσθέτως καμία σωστή πολιτική στη διάθεση του εξαιρετικού ελαιολάδου.
Παράδειγμα, το 1990-1995 έφυγαν για εξαγωγή το 72% της παραγωγής. Χωρίς καμία κρατική παρέμβαση και με τραπεζικό τόκο 35% λόγω της καλής ποιότητας και τίποτε άλλο, επί κυβερνήσεως Κων. Μητσοτάκη με Υπουργό Γεωργίας τον αείμνηστο Ιωαν. Μπούτο και Γεν. Γραμματέα τον κ. Ψηλάκη , ο οποίος κατείχε άριστα το θέμα του ελαιολάδου.
Σήμερα είναι τελείως αποτυχημένη τακτική παρέμβασης με αρνητικά αποτελέσματα τα οποία ζούμε σήμερα της ελαιουργικής, ΚΑΣΙΑΤΕ – Ενώσεις Συνεταιρισμών και Συνεταιρισμοί, με αποτέλεσμα να φτάσουμε σήμερα εδώ που φτάσαμε! Γνωστά σε όλους τους παραγωγούς και το μεγαλύτερο κακό έχει γίνει η παρέμβαση της πολιτικής στις Ενώσεις και τους Συνεταιρισμούς. Σε τέτοιο σημείο που η Ελλάδα χώρα καθαρά αγροτική 81% να μην μείνει ούτε Αγροτική Τράπεζα και αυτή να την πουλήσουμε. Σήμερα οι αγρότες να μην έχουν τράπεζα να τους υποστηρίξει για να μπορούν να πάρουν έστω και ένα μικρό καλλιεργητικό δάνειο που έπαιρναν. Αυτή είναι η αγροτική πολιτική των κυβερνήσεων. Αυτή είναι η τύχη του ελληνικού εξαιρετικού ελαιολάδου λόγω κρατικής πολιτικής αδιαφορίας σε όλα και περισσότερο στην κατανάλωση που δεν ενίσχυσαν τις ιδιωτικές τυποποιητικές εξαγωγικές μονάδες, και ερήμωσαν τα χωριά και καταστράφηκε η ύπαιθρος.
Την τύχη του ελαιολάδου την δοκίμασαν πρώτα τα σύκα που από 27.000 τόνους έχουν φτάσει στους 3.000 τόνους και η σταφίδα τώρα που κάνουμε εισαγωγή!!!
Η Μεσσηνία δυστυχώς πληγώθηκε περισσότερο από τους άλλους νομούς και το βλέπουμε αυτό διότι από 3η που ήταν στην οικονομία τώρα είναι στον πάτο του πάτου. Το λιμάνι από 3ο λιμάνι της χώρας, να μην έχει ούτε μια βάρκα και από 105 λιμενεργάτες να μην υπάρχει ούτε ένας.
Ευτυχώς που ο μεγάλος Θεός έδωσε πολλά φυσικά χαρίσματα στο νομό μας και θα αναπτυχθεί ο τουρισμός αρκετά γρήγορα. Αρκεί να το χειριστούν κατάλληλοι άνθρωποι με όραμα και φαντασία και να κάνουν σωστές αξιοποιήσεις που τις έχει απόλυτα ανάγκη ο τόπος και να μην καταστρέφουν τις ομορφιές του , όπως έγινε με το σκέπασμα του ποταμού Νέδοντα που βιάστηκαν (για να πουλήσουν το μπαλάστρο στον εργολάβο του αεροδρομίου του ΝΑΤΟ). Έτσι σκέπασαν το ποτάμι. Ενώ σήμερα θα ήταν πλωτό μέχρι την Αγία Άννα με γόνδολες. Σε ποιο μέρος του κόσμου έχουν σκεπαστεί ποτάμια; Τα ποτάμια δεν σκεπάζονται αλλά αξιοποιούνται!!!
Η Καλαμάτα έχει ανάγκη σήμερα από ένα τελεφερίκ στην επάνω Σέλιτσα! και να γίνει ο δρόμος ο παραλιακός της Μάνης για να κλείσει ο κύκλος της διαδρομής. Έχει έκταση να απλωθεί όσο και να πλατύνει και μπορούν να γίνουν πολλά αξιόλογα έργα.
Ευτυχώς όπως πληροφορούμεθα θα παραμείνει το 9ο Σύνταγμα Πεζικού και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας θα μας διαθέσει ελικόπτερο να ανεβάσουν υλικά στο Ναό του Προφήτη Ηλία στην κορυφή του Ταϋγέτου, να επισκευαστεί ο ναός και να φτιαχτεί μια δεξαμενή και ένα υπόστεγο για το κοινό.
Δεν θέλω να προσθέσω τίποτε άλλο, αλλά εύχομαι αυτή η επιστολή μου να είναι η τελευταία και η Μεσσηνία να βρει πάλι το δρόμο που της αξίζει.
