Δύο προτάσεις – παρεμβάσεις κατέθεσε ο Επικεφαλής της «Επανεκκίνησης για τον Δήμο Μεσσήνης» και Γραμματέας Δ.Σ. Μεσσήνης Γιάννης Λάσκαρης στο δημοτικό συμβούλιο (δια περιφοράς) της Παρασκευής .

Συγκεκριμένα ο κ. Λάσκαρης κατέθεσε πρόταση να  οργανωθεί τηλεδιάσκεψη ανάμεσα στους επικεφαλής των παρατάξεων των πόλεων Καλαμάτας και Μεσσήνης, για το ζήτημα της δημιουργίας του Διεθνούς Κέντρου Εκπαίδευσης Πιλότων.

Ακολουθεί η πρόταση του κ. Λάσκαρη:

«Καθώς ο χρόνος τρέχει μαζί και οι εξελίξεις που αφορούν το ζήτημα αυτό ενώ παράλληλα κορυφώνεται η αγωνιά των πολιτών των δύο γειτονικών πόλεων. Επειδή οι συνθήκες δεν επιτρέπουν την συζήτηση σε ανοικτό δημοτικό συμβούλιο προτείνω να λάβουμε την πρωτοβουλία και κάνω θερμή έκκληση στον κύριο Δήμαρχο να  οργανωθεί τηλεδιάσκεψη ανάμεσα στους επικεφαλής των παρατάξεων των δύο πόλεων για το ζήτημα αυτό προκειμένου να υπάρξει ανταλλαγή σκέψεων απόψεων και προθέσεων. Ελπίζω πως με την επιστροφή στην ομαλή λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου να γίνει μια συστηματική και διευρυμένη συζήτηση από όλο το σώμα στο οποίο και θα γνωστοποιηθούν όσα θα συζητηθούν στην τηλεδιάσκεψη αυτή.»

 Πρόταση-παρέμβαση για τα αδέσποτα 

“Ένα σοβαρό πρόβλημα που ταλανίζει τόσο την ύπαιθρο όσο και τις πόλεις της επικράτειας είναι το ζήτημα με τα αδέσποτα ζώα. Σε ένα τόσο λεπτό ζήτημα η αυτοδιοίκηση ενωμένη πρέπει να δίνει λύσεις και φυσικά να αναγνωρίζει πως δεν υπάρχουν στρατόπεδα . Στην πόλη της Μεσσήνης θεωρώ πως πρέπει να λειτουργήσει πιλοτικά πρόγραμμα περίθαλψης και διάσωσης των αδέσποτων έτσι ώστε η πόλη να αποκτήσει ένα προφίλ που της αναλογεί αφού υπάρχουν πολίτες που μεριμνούν για τα αδέσποτα όπως  και η φιλοζωική που δίνει έναν δύσκολο αγώνα. Προτείνω την δημιουργία επίσημου δημοτικού μητρώου πολιτών που φροντίζουν τα αδέσποτα ζώα και διευθέτηση ζωνών στην πόλη που δεν θα εγείρει προβλήματα σε άλλους πολίτες  άρα και την δημιουργία ενεργών αποικιών που θα επιβλέπονται από φροντιστές και Δήμο. Με ιδίους  πόρους να υπάρξει πρόγραμμα κτηνιατρικών υπηρεσιών στειρώσεων και δράσεις για στήριξη υιοθεσιών. Το πρόβλημα επαναλαμβάνω πως θα γιγαντώνεται όσο είμαστε θεατές και δημιουργούνται αγέλες ακόμη και εντός της πόλης. Σίγουρα ο διάλογος με την φιλοζωική και αρμόδιους φορείς μπορεί να θέσει και ακόμη περισσότερους και ορθότερους τρόπους διευθέτησης του ζητήματος.”