Τα προαπαιτούμενα πέρασαν από την ελληνική Βουλή. Ήρθε η ώρα της αλήθειας στην Κυβέρνηση και την Κοινωνία.
Θεωρητικά, ένα κράτος δικαίου ορίζει με σαφήνεια τους κανόνες που διέπουν τον φορολογούμενο πολίτη και τους δημόσιους υπαλλήλους, ελεγκτές του.
Για τον επαναπροσδιορισμό του αριθμού των 100 δόσεων περιμέναμε από την Βουλή των Ελλήνων, κάποια εισοδηματικά κριτήρια, που θα επιτρέπουν στον υπάλληλο του κράτους να κρίνει με κάποια δεδομένα και να ορίσει άλλον αριθμό δόσεων για τον φορολογούμενο από τις 100 δόσεις.
Κάποια κριτήρια που θα όριζαν, για παράδειγμα αν κάποιος έχει 200.000 € ή 300.000 € σε καταθέσεις ή έχει ετήσια εισοδήματα άνω των 60.000€ και χρωστούσε 20.000 € να μην έχει 100 δόσεις, αλλά ας πούμε 24 ή 12 ή ακόμα καλύτερα: έναν μαθηματικό τύπο, που με βάσει όσα χρωστάς και αυτά που έχεις ως καταθέσεις και ετήσιο εισόδημα, να προσδιορίζει αυτόματα τον αριθμό των δόσεων.
Μέχρι εδώ υπάρχει κοινή λογική.
Αντί όμως για αυτό, έχουμε το ραντεβού στα τυφλά με τον εφοριακό.
Ο εφοριακός με τον ρόλο που έχει παίξει μέχρι σήμερα στον οικονομικό στίβο είναι χαρακτηρισμένος, σταμπαρισμένος, ως μη καθαρό πρόσωπο.
Ο μόνος που πιστεύει ότι οι Εφοριακοί είναι καθαροί, είναι ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ. Τρύφων Αλεξιάδης. Όχι γιατί μας ήρθε πρόσφατα από το America και δεν γνωρίζει τα των Ιθαγενών, αλλά διότι είναι ο Συνδικαλιστής εκπρόσωπος των εφοριακών.
Άρα ο κ. Αλεξιάδης, με τις ευλογίες της ελληνικής Βουλής οδηγεί τον Εφοριακό στην προσωπική επαφή με τον φορολογούμενο πολίτη.
Όσο και να θες να κλείσεις τα «μάτια» δεν γίνεται να μην καταλαβαίνεις.
Άρα καταλαβαίνεις μια χαρά και το κάνεις συνειδητά. Φαίνεται σαν «μπόνους» στον κλάδο για να σε στηρίξει στο θέμα της φοροδιαφυγής. Δεν ξέρω… λέω ότι έτσι φαίνεται. Μόνο ο Τρύφων Αλεξιάδης γνωρίζει και ο κλάδος των εφοριακών.
Εγώ δεν έχω να πω τίποτα, τα είπε όλα ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. «Χαιρετίσματα λοιπόν… στην εξουσία». Όσο για την ουσία…
tvxs.gr
