Τις ρυθμίσεις των δανείων που έχουν δοθεί σε ελβετικό φράγκο ξεκίνησαν ήδη οι τράπεζες, επιστρατεύοντας εργαλεία για τη μείωση της μηνιαίας δόσης του δανείου στο επίπεδο που μπορεί να αποπληρώσει ο πελάτης.

Ηδη η Eurobank, με εγκύκλιο που έχει αποστείλει στο δίκτυο, δίνει εντολή στα καταστήματα να επικοινωνήσουν με τους πελάτες τους προκειμένου να τους δώσουν εναλλακτικές λύσεις –εάν φυσικά το επιθυμούν– για τη μείωση της δόσης τους στο επίπεδο που πλήρωναν πριν από το ξεκλείδωμα της ισοτιμίας ευρώ – φράγκου από το 1,20, την περασμένη Πέμπτη. Αντίστοιχη ευελιξία –αν και όχι μέσω μαζικής επικοινωνίας– προσφέρει και η Τράπεζα Πειραιώς, η οποία επιστρατεύει εργαλεία, όπως η επιμήκυνση της διάρκειας του δανείου, έτσι ώστε η δόση να προσαρμοστεί στο επίπεδο που μπορεί να αποπληρώσει ο πελάτης.

Εκτός από τη βασική δυνατότητα προσαρμογής της δόσης στο επίπεδο πριν από τη 15η Ιανουαρίου, οι τράπεζες εξετάζουν και άλλα εργαλεία, όπως η αυξομείωση της δόσης ανάλογα με την ισοτιμία ή η δυνατότητα του split balance, δηλαδή διαχωρισμός ενός μέρους του κεφαλαίου, το οποίο δεν θα αποπληρώνεται για ένα διάστημα (π.χ. 5ετία).

Στην περίπτωση της περαιτέρω επιμήκυνσης του δανείου, προκειμένου να μειωθεί η δόση που πληρώνει σήμερα ο οφειλέτης, το μέρος της οφειλής που μεταφέρεται, κεφαλαιοποιείται και εκτοκίζεται. Στα θετικά της ρύθμισης για τον πελάτη, εκτός από τη μείωση της δόσης, είναι και το γεγονός ότι η κεφαλαιοποίηση της οφειλής γίνεται με εξαιρετικά χαμηλό επιτόκιο, στον βαθμό που το libor διαμορφώνεται σήμερα σε χαμηλά επίπεδα, ακολουθώντας τη μείωση του επιτοκίου, βάσει του οποίου δέχεται καταθέσεις η κεντρική τράπεζα της Ελβετίας, σε αρνητικό επίπεδο και συγκεκριμένα στο -0,75%. Χθες το libor ενός μήνα διαμορφώθηκε κοντά στο -0,19% και με δεδομένο ότι τα δάνεια αυτής της κατηγορίας συνοδεύονται επίσης με πολύ χαμηλό περιθώριο –συνήθως κοντά στη μία μονάδα– η επιβάρυνση από την κεφαλαιοποίηση εκτιμάται ότι θα είναι πολύ μικρή.

Σε κάθε περίπτωση, η δέσμευση των δύο πολιτικών αρχηγών, κ. Αντ. Σαμαρά και Αλ. Τσίπρα, μετά την εγκατάλειψη της κλειδωμένης ισοτιμίας του ελβετικού νομίσματος σε σχέση με το ευρώ, ανοίγει και επισήμως τη συζήτηση για μια κυβερνητική παρέμβαση στο θέμα μετά τις εκλογές. Η εμπειρία παραπέμπει σε χώρες όπως η Κροατία, η Ουγγαρία και η Πολωνία, στις οποίες ένα μεγάλο ποσοστό των νοικοκυριών έχει δάνεια, κυρίως στεγαστικά, σε ελβετικό νόμισμα. Από αυτές η Ουγγαρία υπήρξε η μόνη χώρα που παρενέβη δραστικά στο πρόβλημα, υποχρεώνοντας μέσω νομοθεσίας τις ουγγρικές τράπεζες να μετατρέψουν τα δάνεια που είχαν τα νοικοκυριά σε ελβετικό φράγκο σε τοπικό νόμισμα, και μάλιστα με ευνοϊκή ισοτιμία.

Η περίπτωση της Ουγγαρίας, ωστόσο, δεν προσδιορίζει κατ’ ανάγκη το περιθώριο αντιδράσεων και της Ελλάδας. Αυτό, αφενός γιατί η Ουγγαρία δεν ανήκει στην Ευρωζώνη και αφετέρου γιατί ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, Βίκτορ Ορμπαν, που προχώρησε σε αυτή την κίνηση το 2010, είναι γνωστός για τις ρηξικέλευθες πρωτοβουλίες του, μία από τις οποίες ήταν άλλωστε και η παρέμβαση στα αποθεματικά των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών. Αλλωστε η νομοθετική πρωτοβουλία της ουγγρικής κυβέρνησης αξιολογείται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, χωρίς μέχρι σήμερα να έχει υπάρξει η απόφαση.

Αυτό που θα κρίνει το εύρος της παρέμβασης στην περίπτωση της Ελλάδας είναι κυρίως η ζημία που θα προκαλέσει στις τράπεζες μια παρόμοια πρωτοβουλία. Σημαντική διαφορά με την Ουγγαρία είναι επίσης το γεγονός ότι η Ελλάδα ανήκει στην Ευρωζώνη και οι ελληνικές τράπεζες εποπτεύονται με τη σειρά τους από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που θα κληθεί να επικυρώσει την οποιαδήποτε απόφαση για το θέμα.

Πηγή Καθημερινή