Σε Κιάτο και Ξυλόκαστρο μίλησε ο υποψήφιος περιφερειάρχης Γιώργος Δέδες

dedes kiato2Δεσμεύτηκε ότι, αναλαμβάνοντας την διοίκηση της Περιφέρειας θα προωθήσει άμεσα τη δημοπράτηση της  ύδρευσης του Κιάτου

Σε Κιά­το και Ξυ­λό­κα­στρο μί­λη­σε ο υ­πο­ψή­φιος πε­ρι­φε­ρειά­ρχη Πε­λο­πον­νή­σου Γι­ώρ­γος Δέ­δες και η υ­πο­ψή­φια αν­τι­πε­ρι­φε­ρειά­ρχης Κο­ριν­θί­ας Μα­ρι­λέ­να Σού­κου­λη.

Η με­γά­λη εί­δη­ση που προ­έ­κυ­ψε α­πό τις δύ­ο ο­μι­λί­ες α­φο­ρά τη δέ­σμευ­ση του Γι­ώρ­γου Δέ­δε ό­τι η νέ­α δι­οί­κη­ση της Πε­ρι­φέ­ρειας α­πό τα έρ­γα του δή­μου Σι­κυ­ω­νί­ων θα θέ­σει σε α­πό­λυ­τη προ­τε­ραι­ό­τη­τα την υ­δρο­δό­τη­σή του Κιά­του α­πό την Στυμ­φα­λί­α. Εί­πε χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά, ο υ­πο­ψή­φιος πε­ρι­φε­ρειά­ρχης:

dedes kiato“Ο α­περ­χό­με­νος πε­ρι­φε­ρειά­ρχης εί­χε α­να­λά­βει προ­σω­πι­κή δέ­σμευ­ση για την ύ­δρευ­ση της πό­λης σας. Μά­λι­στα, στα τέ­λη του 2013 ή­ταν ε­δώ, δι­ορ­γα­νώ­νον­τας μια φι­έ­στα, ό­που α­να­κοί­νω­νε με βα­ρύ­γδου­πα λό­για την έν­τα­ξη αυ­τού του έρ­γου στο Ε­ΣΠΑ.

dedes kiato1Αλ­λά χθες, κα­τά την ο­μι­λί­α του ε­δώ, δεν εί­χε να σας πει κα­μί­α ε­ξέ­λι­ξη για το έρ­γο. Για­τί, ά­ρα­γε, σή­με­ρα, πέν­τε μή­νες με­τά, υ­πάρ­χει ά­κρα του τά­φου σι­ω­πή; Ας μας α­παν­τή­σει αν μπο­ρεί.

Ε­μείς, α­πλά και ξε­κά­θα­ρα, λέ­με το ε­ξής: Έ­να α­πό τα πρώ­τα έρ­γα, του ο­ποί­ου θα προ­ω­θή­σου­με την δη­μο­πρά­τη­ση, α­να­λαμ­βά­νον­τας την δι­οί­κη­ση της Πε­ρι­φέ­ρειας, εί­ναι η ύ­δρευ­ση της πό­λης του Κιά­του, ώ­στε να δο­θεί ο­ρι­στι­κή λύ­ση σε έ­να πρό­βλη­μα που τα­λα­νί­ζει ε­πί δε­κα­ε­τί­ες την πό­λη και τους κα­τοί­κους της.­.­.­”.

Αυ­τά τα έρ­γα κά­να­με

Στο Κιά­το, ο υ­πο­ψή­φιος πε­ρι­φε­ρειά­ρχης υ­πο­στή­ρι­ξε ό­τι, πα­ρά τις δυ­σκο­λί­ες που προ­έ­κυ­ψαν α­πό την α­θέ­τη­ση των υ­πο­χρε­ώ­σε­ων χρη­μα­το­δό­τη­σης α­πό την κεν­τρι­κή κυ­βέρ­νη­ση, βρέ­θη­καν οι α­παι­τού­με­νοι πό­ροι και κον­δύ­λια, για να χρη­μα­το­δο­τη­θούν ση­μαν­τι­κές πα­ρεμ­βά­σεις ό­χι μό­νο στους δυ­ο δή­μους, αλ­λά και σε ό­λο το νο­μό. Κι αυ­τό μπό­ρε­σε να γί­νει πραγ­μα­τι­κό­τη­τα μέ­σα α­πό δρα­στι­κή πε­ρι­κο­πή των πε­ριτ­τών ε­ξό­δων για δη­μό­σι­ες σχέ­σεις, που κα­τέ­στη­σαν την Κο­ριν­θί­α πρω­τα­θλή­τρια στην πε­ρι­στο­λή της σπα­τά­λης: “Για να δώ­σω έ­να μό­νο πα­ρά­δειγ­μα, κα­τα­φέ­ρα­με α­πό τα ο­κτώ ε­κα­τομ­μύ­ρια ευ­ρώ την τρι­ε­τί­α 2008-2010 να μει­ώ­σου­με τα έ­ξο­δά μας σε λι­γό­τε­ρα α­πό δύ­ο ε­κα­τομ­μύ­ρια την τρι­ε­τί­α 2011-2014. Έ­τσι βρή­κα­με πό­ρους για α­να­πτυ­ξια­κά έρ­γα και υ­πο­δο­μές”.

Ως τέ­τοι­α έρ­γα, ο υ­πο­ψή­φιος πε­ρι­φε­ρειά­ρχης α­νέ­φε­ρε με­τα­ξύ άλ­λων την χρη­μα­το­δό­τη­ση για τις ερ­γα­σί­ες α­νά­δει­ξης του αρ­χαί­ου θε­ά­τρου της Σι­κυ­ώ­νας με 100 χι­λιά­δες α­πό την Πε­ρι­φε­ρεια­κή Ε­νό­τη­τα Κο­ριν­θί­ας, “έ­να έρ­γο που θα δη­μι­ουρ­γή­σει μια «Ε­πί­δαυ­ρο» στο νο­μό και ταυ­τό­χρο­να έ­να με­γά­λο πυ­λώ­να πνεύ­μα­τος, πο­λι­τι­σμού και του­ρι­στι­κής α­νά­πτυ­ξης. Προ­ω­θή­σα­με το πο­λύ­πα­θο Λαύ­κα – Κα­στα­νιά, έ­να δρό­μο που ξε­κί­νη­σε το 1982 και ο­λο­κλη­ρώ­νε­ται φέ­τος, ύ­στε­ρα α­πό δι­κή μας χρη­μα­το­δό­τη­ση και με­λέ­τη. Δη­μο­πρα­τή­σα­με, τα Κέν­τρα Υ­γεί­ας Κιά­του, Γκού­ρας και Ξυ­λο­κά­στρου. Ο­λο­κλη­ρώ­νε­ται το έρ­γο αιχ­μής των τρι­ών ε­κα­τομ­μυ­ρί­ων ευ­ρώ α­πό το Πρό­γραμ­μα Δη­μο­σί­ων Ε­πεν­δύ­σε­ων για τη συν­τή­ρη­ση και βελ­τί­ω­ση του δρό­μου Κιά­το-Σού­λι-Καρ­τέ­ρι. Ο­λο­κλη­ρώ­σα­με τη με­λέ­τη για την συν­τή­ρη­ση του ο­δι­κού δι­κτύ­ου Ξυ­λό­κα­στρο – Τρί­κα­λα και τη με­λέ­τη για την α­νά­δει­ξη της Ζή­ρειας και του ο­ρει­νού κα­τα­φυ­γί­ου. Χρη­μα­το­δο­τή­σα­με δε­κά­δες εγ­γει­ο­βελ­τι­ω­τι­κά έρ­γα στον δή­μο Σι­κυ­ω­νί­ων για­τί υ­πη­ρε­τού­με μια βα­σι­κή αν­τί­λη­ψη: ό­τι αιχ­μή του δό­ρα­τος στην έ­ξο­δο α­πό την κρί­ση θα πρέ­πει να εί­ναι η ε­πι­στρο­φή στον πρω­το­γε­νή το­μέ­α. ”

Κλει­στό σύ­στη­μα ε­ξου­σί­ας α­πό τον Τα­τού­λη

Ο Γι­ώρ­γος Δέ­δες έ­κα­νε α­να­φο­ρά στη με­ταρ­ρύθ­μι­ση του Καλ­λι­κρά­τη και τη δη­μι­ουρ­γί­α της αι­ρε­τής πε­ρι­φε­ρεια­κής δι­οί­κη­σης, υ­πο­στη­ρί­ζον­τας ό­τι, πα­ρά τις ό­ποι­ες πα­ρα­λεί­ψεις και α­δυ­να­μί­ες, δι­καί­ω­σε έ­να αί­τη­μα πολ­λών δε­κα­ε­τι­ών. Πα­ράλ­λη­λα, ό­μως, πε­ρι­έ­γρα­ψε με με­λα­νά χρώ­μα­τα την συγ­κεν­τρω­τι­κή μορ­φή ε­ξου­σί­ας και δι­οί­κη­σης, που ά­σκη­σε η α­περ­χό­με­νη πε­ρι­φε­ρεια­κή η­γε­σί­α. Ε­ξη­γών­τας με τον τρό­πο αυ­τό στους πο­λί­τες, για­τί ο ί­διος και οι συ­νερ­γά­τες του δι­έρ­ρη­ξαν τις σχέ­σεις τους με τον α­περ­χό­με­νο πε­ρι­φε­ρειά­ρχη:

“Σε αυ­τό το εγ­χεί­ρη­μα (σ.σ. του Καλ­λι­κρά­τη) συ­στρα­τευ­θή­κα­με. Το θε­ω­ρή­σα­με πρό­κλη­ση. Και με α­νι­δι­ο­τέ­λεια και εν­τι­μό­τη­τα αν­τα­πο­κρι­θή­κα­με στην πρό­σκλη­ση για να δώ­σου­με πνο­ή στον θε­σμό, να στή­σου­με την αι­ρε­τή πε­ρι­φέ­ρεια και ταυ­τό­χρο­να να ορ­γα­νώ­σου­με την πε­ρι­φε­ρεια­κή α­νά­πτυ­ξη με το­πι­κή δη­μο­κρα­τί­α.

Ό­μως τα πράγ­μα­τα δεν τα πή­γαν ό­πως τα εί­χα­με ο­νει­ρευ­τεί. Ό­χι για­τί η πα­τρί­δα μας, την ί­δια πε­ρί­ο­δο, γνώ­ρι­σε τη με­γα­λύ­τε­ρη κοι­νω­νι­κή, πο­λι­τι­κή και οι­κο­νο­μι­κή κρί­ση. Ό­χι για­τί υ­πήρ­ξε μια ρα­γδαί­α α­να­τρο­πή του πο­λι­τι­κού και κοι­νω­νι­κού το­πί­ου. Αλ­λά, κυ­ρί­ως, για­τί στην Πε­ρι­φέ­ρεια ε­πι­χει­ρή­θη­κε να εγ­κα­τα­στα­θεί, έ­να κλει­στό σύ­στη­μα ε­ξου­σί­ας που αν­τι­κα­τέ­στη­σε την α­νάγ­κη της συλ­λο­γι­κό­τη­τας με την «αρ­χή του ε­νός αν­δρός», που αν­τι­κα­τέ­στη­σε την α­νάγ­κη της δη­μο­κρα­τι­κής λει­τουρ­γί­ας, με προ­σω­πο­πα­γείς θε­σμούς και πρα­κτι­κές.­.. Έ­να σύ­στη­μα, τέ­λος, που εν­δι­α­φέρ­θη­κε πε­ρισ­σό­τε­ρο για τα συμ­φέ­ρον­τα των με­λών που το α­παρ­τί­ζουν, πα­ρά για τα συμ­φέ­ρον­τα των πο­λι­τών της Πε­λο­πον­νή­σου. Αυ­τή η α­νάγ­κη γέν­νη­σε την πα­ρά­τα­ξή μας”, εί­πε κα­τα­χει­ρο­κρο­τού­με­νος.

Με την Πα­λιά Πε­λο­πόν­νη­σο ή την Πε­λο­πόν­νη­σο της Α­να­γέν­νη­σης ;

Στο Ξυ­λό­κα­στρο, με­τα­ξύ άλ­λων, ο Γι­ώρ­γος Δέ­δες έ­θε­σε το ε­ρώ­τη­μα “ποι­ες θα εί­ναι οι δυ­νά­μεις που -η­γού­με­νες της πε­ρι­φε­ρεια­κής αυ­το­δι­οί­κη­σης- μπο­ρούν να εγ­γυ­η­θούν την ε­νό­τη­τα των πο­λι­τών, στην νέ­α ε­πο­χή που α­να­πό­δρα­στα έρ­χε­ται σε λί­γα χρό­νια, στην “με­τά και έ­ξω α­πό τα μνη­μό­νια ε­πο­χή”; Να α­να­στή­σουν και να α­να­συ­στή­σουν το δί­κτυ­ο της κοι­νω­νι­κής αλ­λη­λεγ­γύ­ης; Να βά­λουν μπρο­στά την πα­ρα­γω­γι­κή α­να­συγ­κρό­τη­ση του τό­που μας; Τέ­τοι­ες δυ­νά­μεις εί­ναι α­νάγ­κη να συγ­κρο­τη­θούν και αυ­τή η α­νάγ­κη γέν­νη­σε την Δη­μο­κρα­τι­κή Πε­λο­πον­νη­σια­κή Συ­νερ­γα­σί­α. Για­τί στην Πε­λο­πόν­νη­σο δεν έ­χου­με α­νάγ­κη α­πό η­γε­σί­ες που, α­φού ε­πί δε­κα­ε­τί­ες υ­πη­ρέ­τη­σαν το φθαρ­μέ­νο πο­λι­τι­κό σύ­στη­μα της χώ­ρας, έρ­χον­ται τώ­ρα να με­τα­φέ­ρουν την δι­α­λυ­τι­κή τους εμ­πει­ρί­α και στην πε­ρι­φέ­ρεια. Δεν έ­χου­με α­νάγ­κη α­πό αυ­τούς που εκ­φρά­ζουν την πα­λιά Ελ­λά­δα και την πα­λιά Πε­λο­πόν­νη­σο. Έ­χου­με α­νάγ­κη α­πό μια νέ­α κοι­νω­νι­κή συμ­φω­νί­α, νέ­ων κοι­νω­νι­κών δυ­νά­με­ων. Υ­γι­ών και πα­ρα­γω­γι­κών που μπο­ρούν να εκ­φρά­ζουν με αυ­θεν­τι­κό­τη­τα το αί­τη­μα του πο­λί­τη και της κοι­νω­νί­ας για α­νά­πτυ­ξη και προ­κο­πή. Για την Πε­λο­πόν­νη­σο της Α­να­γέν­νη­σης”.

Ο υ­πο­ψή­φιος Πε­ρι­φε­ρειά­ρχης ξε­κα­θά­ρι­σε ό­τι εί­ναι α­νάγ­κη να δι­α­χω­ρι­στεί η μά­χη των ευ­ρω­ε­κλο­γών α­πό την μά­χη των αυ­το­δι­οι­κη­τι­κών ε­κλο­γών: “και οι δύ­ο εί­ναι βα­θιά πο­λι­τι­κές μά­χες. Ό­μως, στις πε­ρι­φε­ρεια­κές ε­κλο­γές δεν χω­ρούν οι κομ­μα­τι­κές ση­μαί­ες. Γι αυ­τό κι ε­μείς συ­στή­σα­με έ­να μέ­τω­πο, πέ­ρα και έ­ξω α­πό κομ­μα­τι­κές α­να­φο­ρές. Κά­θε υ­πο­ψή­φιος του συν­δυα­σμού δι­α­τη­ρεί στο α­κέ­ραι­ο τις ι­δε­ο­λο­γι­κές, πο­λι­τι­κές του κα­τα­βο­λές. Τις α­φή­νει έ­ξω α­πό την μά­χη των πε­ρι­φε­ρεια­κών ε­κλο­γών, για­τί θέ­λου­με οι πο­λί­τες να α­πο­φα­σί­σουν ό­χι με τη λο­γι­κή του κομ­μα­τι­κού δη­μο­ψη­φί­σμα­τος, αλ­λά με τη λο­γι­κή του συμ­φέ­ρον­τος του τό­που τους.­.. Με τους πο­λί­τες για τους πο­λί­τες κι ό­χι με τα κόμ­μα­τα για τα κομ­μα­τι­κά ε­πι­τε­λεί­α”.

Οι δε­σμεύ­σεις

Ο Γι­ώρ­γος Δέ­δες α­να­φέρ­θη­κε στις προ­γραμ­μα­τι­κές δε­σμεύ­σεις της Δη­μο­κρα­τι­κής Πε­λο­πον­νη­σια­κής Συ­νερ­γα­σί­ας ό­πως: στο α­νοι­χτό και συλ­λο­γι­κό σύ­στη­μα δι­α­κυ­βέρ­νη­σης που θα προ­ω­θή­σει η πα­ρά­τα­ξή του, την ε­νί­σχυ­ση της Κοι­νω­νί­ας των Πο­λι­τών, την ε­νί­σχυ­ση των α­με­σο­δη­μο­κρα­τι­κών θε­σμών και τη δι­ε­νέρ­γεια το­πι­κών και πε­ρι­φε­ρεια­κών δη­μο­ψη­φι­σμά­των, την α­πο­κέν­τρω­ση των δι­οι­κη­τι­κών λει­τουρ­γι­ών και την ε­νί­σχυ­ση του ρό­λου των Πε­ρι­φε­ρεια­κών Ε­νο­τή­των, την κα­τά­θε­ση ρε­α­λι­στι­κών προ­τά­σε­ων για βι­ώ­σι­μη α­νά­πτυ­ξη, με σε­βα­σμό στο πε­ρι­βάλ­λον, τη δι­α­μόρ­φω­ση δι­εκ­δι­κη­τι­κού πλαι­σί­ου με την κεν­τρι­κή ε­ξου­σί­α και την ε­νί­σχυ­ση των πο­λι­τι­κών αλ­λη­λεγ­γύ­ης.

“Α­κό­μα”, συ­νέ­χι­σε, “θα ε­πι­χει­ρή­σου­με να δι­ορ­θώ­σου­με τη δι­οι­κη­τι­κή α­νορ­θο­γρα­φί­α που α­πο­στε­ρεί α­πό την Πε­λο­πόν­νη­σο, τα άλ­λα δύ­ο γε­ω­γρα­φι­κά της τμή­μα­τα, την Η­λεί­α και την Α­χα­ΐ­α. Αυ­τός θα εί­ναι και ο πρώ­τος στό­χος δι­εκ­δί­κη­σης α­πό την κεν­τρι­κή ε­ξου­σί­α”.

Κλεί­νον­τας τις ο­μι­λί­ες του ο Γι­ώρ­γος Δέ­δες ζή­τη­σε α­πό τους πο­λί­τες “να α­πο­φα­σί­σουν με νου και γνώ­ση για το μέλ­λον τους. να α­πο­φα­σί­σουν ποι­οι άν­θρω­ποι εί­ναι αυ­τοί που μπο­ρούν να δι­α­χει­ρι­στούν τα χρή­μα­τα του νέ­ου Ε­ΣΠΑ, με τρό­πο πα­ρα­γω­γι­κό, α­πο­τε­λε­σμα­τι­κό και έν­τι­μο. Ποι­οι μπο­ρούν να δι­α­χει­ρι­στούν τα εγ­κε­κρι­μέ­να 60 ε­κα­τομ­μύ­ρια ευ­ρώ για πο­λι­τι­κές κοι­νω­νι­κών υ­πο­δο­μών και αλ­λη­λεγ­γύ­ης στην Πε­λο­πόν­νη­σο. Αν αυ­τό μπο­ρούν να το κά­νουν οι άν­θρω­ποι που έ­χουν δώ­σει δείγ­μα­τα γρα­φής στην το­πι­κή και πε­ρι­φε­ρεια­κή κοι­νω­νί­α, ή κά­ποι­οι σω­τή­ρες και μεσ­σί­ες που χρη­σι­μο­ποι­ούν αυ­τά τα χρή­μα­τα για να α­να­δει­κνύ­ουν την προ­σω­πι­κή τους προ­βο­λή.­..

Η πρό­τα­ση μας εί­ναι μια πρό­σκλη­ση για ε­νερ­γό συμ­με­το­χή. Σε μια δύ­σκο­λη πο­ρεί­α, σε έ­να δύ­σκο­λο τα­ξί­δι που έ­χει προ­ο­ρι­σμό έ­να κα­λύ­τε­ρο μέλ­λον. Αυ­τή εί­ναι η πρό­σκλη­σή μας για τις 18 Μα­ΐ­ου κι αυ­τή εί­ναι η πρό­σκλη­σή μας και για τις 25 Μα­ΐ­ου. Μί­α πρό­σκλη­ση ρή­ξης, α­να­τρο­πής αλ­λά και νέ­ας δη­μι­ουρ­γί­ας”.

Σού­κου­λη: Α­νά­πτυ­ξη με κοι­νω­νι­κή δι­και­ο­σύ­νη

Στη σύν­το­μη δι­κή της πα­ρέμ­βα­ση η υ­πο­ψή­φια αν­τι­πε­ρι­φε­ρειά­ρχης Κο­ριν­θί­ας Μα­ρι­λέ­να Σού­κου­λη: “ο πα­ρα­γον­τι­σμός και ο ο­πα­δι­σμός γνω­ρί­ζουν πλέ­ον ό­τι η Κο­ριν­θί­α δεν έ­χει α­νάγ­κη α­πό αν­θρώ­πους που δεν υ­πη­ρε­τούν την κοι­νω­νί­α και δεν προ­έρ­χον­ται α­πό αυ­τήν. Γνω­ρί­ζουν ό­τι στην Κο­ριν­θί­α δεν έ­χουν θέ­ση για­τί η κοι­νω­νί­α της ερ­γα­σί­ας και της δη­μι­ουρ­γί­ας θα ε­πι­κρα­τή­σει προς ό­φε­λος των πο­λι­τών”, ε­νώ μί­λη­σε για την α­νάγ­κη η πρό­ο­δος και η α­νά­πτυ­ξη να συ­νυ­πάρ­ξουν με την κοι­νω­νι­κή αλ­λη­λεγ­γύ­η για­τί κα­μί­α κοι­νω­νί­α δεν μπο­ρεί να είναι δίκαιη αν αυτά τα δύο δεν πορεύονται μαζί…”.