Κα­τό­πιν δη­μο­σι­ο­γρα­φι­κής ε­ρώ­τη­σης, σχε­τι­κής με το ε­κλο­γι­κό α­πο­τέ­λε­σμα ο Δή­μαρ­χος Μεσ­σή­νης Στά­θης Α­να­στα­σό­που­λος δή­λω­σε:

«Με­τά την ε­κλο­γι­κή δι­α­δι­κα­σί­α του Μα­ΐ­ου και τα γνω­στά α­πο­τε­λέ­σμα­τα, ό­που συν­δυα­σμός μας προ­η­γή­θη­κε με μί­α ψή­φο ,α­κο­λού­θη­σε και η ε­πί­ση­μη α­να­κή­ρυ­ξη α­πό το Πρω­το­δι­κεί­ο ε­μού ως Δη­μάρ­χου και Δη­μο­τι­κών και Το­πι­κών Συμ­βού­λων της πλει­ο­ψη­φί­ας και των μει­ο­ψη­φι­ών ,πα­ρό­λο που ό­λο αυ­τό το δι­ά­στη­μα η άλ­λη πλευ­ρά έ­κα­νε συ­νε­χείς δη­λώ­σεις ό­τι το Πρω­το­δι­κεί­ο θα έ­βγα­ζε α­πο­τέ­λε­σμα υ­πέρ τους.

Η νο­μι­κή μας ο­μά­δα που α­πο­τε­λεί­ται α­πό τους: Σπυ­ρό­που­λο Φί­λιπ­πο Κα­θη­γη­τή Συν­ταγ­μα­τι­κού Δι­καί­ου της Νο­μι­κής Σχο­λής του Ε­θνι­κού Κα­πο­δι­στρια­κού Πα­νε­πι­στή­μιου Α­θη­νών, τον Πρό­ε­δρο του Δι­κη­γο­ρι­κού Συλ­λό­γου Κα­λα­μά­τας, Δι­κη­γό­ρου Κων­σταν­τί­νο Μαρ­γέ­λη και το Δι­κη­γό­ρο Κα­λα­μά­τας Χρή­στο Πα­να­γι­ω­τό­που­λο, συ­ναν­τή­θη­κε πρό­σφα­τα με ό­λους τους αι­ρε­τούς και ε­νη­μέ­ρω­σε για τις ε­πό­με­νες νο­μι­κές κι­νή­σεις. Έ­χει γί­νει μια σο­βα­ρή νο­μι­κή ε­κτί­μη­ση του συ­νό­λου των εγ­κύ­ρων και ά­κυ­ρων ψη­φο­δελ­τί­ων των ε­κλο­γών της β΄ Κυ­ρια­κής και η ε­κτί­μη­ση αυ­τή δί­νει σα­φές προ­βά­δι­σμα στο συν­δυα­σμό μας .

Δε θέ­λω να υ­πει­σέλ­θω σε νο­μι­κές λε­πτο­μέ­ρει­ες της υ­πό­θε­σης που θα εί­ναι βε­βαί­ως αν­τι­κεί­με­νο του Δι­κα­στη­ρί­ου με­τά την προ­σφυ­γή του αν­τί­πα­λου Συν­δυα­σμού και τη δι­κή μας αν­τέν­στα­ση στο Ε­κλο­γο­δι­κεί­ο.

Θα μου ε­πι­τρέ­ψε­τε ό­μως να α­να­φερ­θώ σε δύ­ο πα­ρα­δείγ­μα­τα εγ­κύ­ρων και ά­κυ­ρων ψη­φο­δελ­τί­ων των συν­δυα­σμών:

1ον Η δι­κή μας ε­κτί­μη­ση εί­ναι ό­τι δε μπο­ρεί το ψη­φο­δέλ­τιο του ε­κλο­γι­κού τμή­μα­τος Λευ­κο­χώ­ρας ,το ο­ποί­ο στο πί­σω μέ­ρος α­να­γρά­φει τη φρά­ση «Ο­ΧΙ ΑΛ­ΛΑ ΛΕ­ΦΤΑ ΚΥ­ΡΙ­Ε ΤΣΩ­ΝΗ» να συ­νε­χί­σει να θε­ω­ρεί­ται έγ­κυ­ρο και α­πό το Ε­κλο­γο­δι­κεί­ο.

2ον Πο­λύς λό­γος έ­χει γί­νει πε­ρί ε­νός, υπ΄ αρ. 33 ψη­φο­δελ­τί­ου στο 223 ε­κλο­γι­κό τμή­μα Μεσ­σή­νης.»

Η μί­α ά­πο­ψη θε­ω­ρεί πως αυ­τό πρέ­πει να προ­σμε­τρη­θεί στον κ. Τσώ­νη ως έγ­κυ­ρο . Η δι­κή μας πλευ­ρά υ­πο­στη­ρί­ζει ό­τι πρέ­πει να κρι­θεί α­πό το δι­κα­στή­ριο δι­ό­τι υ­πάρ­χει μια αν­τί­φα­ση, σχε­τι­κή με το α­πο­τέ­λε­σμα, του πρα­κτι­κού της ε­φο­ρευ­τι­κής ε­πι­τρο­πής και του πε­ρι­ε­χο­μέ­νου του σά­κου , αυ­τή την αν­τί­φα­ση θα προ­σβάλ­λει η  νο­μι­κή μας ο­μά­δα .

Σε κά­θε πε­ρί­πτω­ση το συγ­κε­κρι­μέ­νο θέ­μα πο­λύ λί­γο έ­ως ε­λά­χι­στα θα ε­πη­ρε­ά­σει το τε­λι­κό α­πο­τέ­λε­σμα για το ο­ποί­ο ε­πα­να­λαμ­βά­νω ό­τι η ε­κτί­μη­ση της νο­μι­κής μας ο­μά­δας δί­νει στο συν­δυα­σμό μας σα­φές προ­βά­δι­σμα.