Οι Δασικοί Χάρτες ήταν το αντικείμενο της συνάντησης που πραγματοποίησαν εκπρόσωποι της Τ.Ε. ΚΚΕ Μεσσηνίας με αντιπροσωπεία της Επιτροπής Αγώνα Μάνης . Στην συνάντηση η Επιτροπή Αγώνα κατέθεσε τις θέσεις της ενώ τα στελέχη του ΚΚΕ σημείωσαν ότι επανειλημμένα έχουν τοποθετηθεί αρνητικά στο πλαίσιο, στη διαδικασία, στο περιεχόμενο των δασικών χαρτών και του εθνικού κτηματολογίου. Γενικότερα σημείωσαν, «έχουμε αναδείξει και αποκαλύψει τις επιδιώξεις και τους στόχους που εξυπηρετεί διαχρονικά η πολιτική όλων των κυβερνήσεων στο ζήτημα αυτό.

Τα προβλήματα που αναδεικνύονται με τους δασικούς χάρτες, τόσο στην Μάνη, όσο και στην υπόλοιπη Μεσσηνία και αφορούν χιλιάδες λαϊκές οικογένειες, δεν είναι οι αστοχίες, αλλά οι στόχοι. Έχουν σκοπό την προστασία της επιχειρηματικότητας και της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων και όχι την προστασία του δάσους και την αξιοποίησή του για τις ανάγκες του λαού.

Τα κόμματα ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και όσοι ψήφισαν το 3ο μνημόνιο – όπου οι δασικοί χάρτες είναι προαπαιτούμενο – είναι πρόκληση να εμφανίζονται σήμερα ως “ανήξεροι” και “οργισμένοι”. Όλοι τους συμφωνούνε για την ουσία, τους στόχους και το περιεχόμενο και για αυτό δεν βγάζουν μιλιά.

Στόχος τους είναι να διαμορφώσουν ένα “ελκυστικό περιβάλλον” για τις επενδύσεις και τις μπίζνες. Για αυτό θέλουν να ξεπεράσουν το εμπόδιο του κατακερματισμένου κλήρου και του πλήθους των μικρομεσαίων αγροτών. Αυτό υπηρετεί η πολιτική του ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς που προωθούν σταθερά όλες οι κυβερνήσεις. Σε αυτό συμβάλει και ο νέος δασικός χάρτης.

Ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του προβλήματος, μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με ριζική αλλαγή στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας, με έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, που θα έχει στο επίκεντρο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και όχι την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Μόνο τότε μπορούν οι δασικοί χάρτες και το δασικό κτηματολόγιο να χρησιμοποιηθούν ως εργαλείο για την ανάπτυξη υπέρ του λαού. Μόνο τότε θα αλλάξουν τα κριτήρια για το τι είναι δάσος και ποιόν εξυπηρετεί με στόχο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

Το εργατικό και λαϊκό κίνημα πρέπει να συγκρουστεί με τα αναπτυξιακά σχέδια της άρχουσας τάξης και με τα εργαλεία που τα υλοποιούν, όπως η δασική πολιτική.

Να παλέψει και να απαιτήσει:

• Σε όλες τις εκτάσεις που ήταν και είναι αγροτικές και δεν αμφισβητείται ο αγροτικός χαρακτήρας, να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα με ευθύνη του κράτους, χωρίς καμία επιβάρυνση στα λαϊκά στρώματα.

• Να ληφθούν όλα τα απαραίτητα διοικητικά μέτρα από το κράτος, ώστε να μην επιβαρυνθούν τα λαϊκά στρώματα από διαδικασίες που το ίδιο το κράτος τους ανάγκασε να μπουν χωρίς δική τους ευθύνη.

• Καμία αναγνώριση των καταπατήσεων που έχουν διαπράξει μεγαλοαγρότες, μεγαλοκτηνοτρόφοι, μεγαλοξενοδόχοι, μεγαλοκατασκευαστές και επιχειρηματικοί όμιλοι. Να μην χρησιμοποιηθούν οι δασικοί χάρτες και γενικότερα η δασική πολιτική ως εργαλείο ομηρίας του μικρομεσαίου αγρότη και επιτάχυνσης της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου.

• Εξασφάλιση του αναγκαίου προσωπικού, μέσων και πόρων στις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες για να ολοκληρώνονται οι απαραίτητες διαδικασίες για την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων.»