Του  Γιά­ννη Χρι­στό­που­λου*

Η πα­τρί­δα μας τα τε­λευ­ταί­α χρό­νια περ­νά πο­λύ­πλευ­ρη κρί­ση η ο­ποί­α έ­χει σο­βα­ρές ε­πι­πτώ­σεις σε οι­κο­νο­μι­κό, κοι­νω­νι­κό, πο­λι­τι­κό και α­ξια­κό ε­πί­πε­δο.

Ο θε­σμός της αυ­το­δι­οί­κη­σης αυ­τές τις δύ­σκο­λες ώ­ρες, για ό­λους, ο­φεί­λει ΤΩΡΑ  να α­να­θε­ω­ρή­σει τον τρό­πο λει­τουρ­γί­ας, οι εκ­φρα­στές να αλ­λά­ξουν νο­ο­τρο­πί­α, να κλεί­σει η ε­πο­χή της α­πο­σπα­σμα­τι­κό­τη­τας, της α­δι­α­φά­νειας, του ρου­σφε­τιού, της ήσ­σο­νος προ­σπά­θειας.

Να αν­τα­πο­κρι­θεί στην ι­στο­ρι­κή πρό­κλη­ση και να δι­α­δρα­μα­τί­σει κα­θο­ρι­στι­κό ρό­λο στη δη­μι­ουρ­γί­α μιας <<κα­νο­νι­κής>> πό­λης-δή­μου,  που κα­θή­κον έ­χει την ι­σο­νο­μί­α, την προ­στα­σί­α των α­δυ­νά­των και τη δι­α­μόρ­φω­ση ί­σων ευ­και­ρι­ών.

Η Κα­λα­μά­τα, ο δή­μος μας ,  έ­χει μπρο­στά ση­μαν­τι­κές προ­κλή­σεις και μπο­ρεί να με­τα­τρέ­ψει την κρί­ση σε ευ­και­ρί­α, με­τα­τρέ­πε­ται σε προ­ο­ρι­σμό και ο­φεί­λου­με να συγ­κρο­τή­σου­με συ­νο­λι­κή πρό­τα­ση με  σχέ­διο και  ό­ρα­μα που  θα ε­νι­σχύ­ει αυ­τή την προ­ο­πτι­κή και θα μας κά­νει ό­λους συμ­μέ­το­χους.

Χω­ρίς να μη­δε­νί­ζω ό­λες τις προ­σπά­θει­ες της δη­μο­τι­κής αρ­χής, εί­ναι φα­νε­ρό ό­μως πως με­τά α­πό 8 χρό­νια, έ­κλει­σε τον κύ­κλο της  “ό­τι ή­ταν να δώ­σει το έ­δω­σε”.

Ο α­περ­χό­με­νος δή­μαρ­χος και η δη­μο­τι­κή αρ­χή, α­πέ­τυ­χαν να ο­ρί­σουν και να ση­μα­το­δο­τή­σουν τη νέ­α ταυ­τό­τη­τα της πό­λης μέ­νον­τας σε ε­πι­δερ­μι­κές πα­ρεμ­βά­σεις και έρ­γα βι­τρί­νας.

ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ – ΣΤΟΧΟΙ

Α­παι­τεί­ται:

•Η ι­ε­ράρ­χη­ση των α­ναγ­κών.

•Ο κα­θο­ρι­σμός συγ­κε­κρι­μέ­νης α­να­πτυ­ξια­κής φυ­σι­ο­γνω­μί­ας της πό­λης και των χω­ρι­ών.

•Η α­ξι­ο­ποί­η­ση και του τε­λευ­ταί­ου Ευ­ρώ στην ι­σόρ­ρο­πη α­νά­πτυ­ξη ό­λων των πε­ρι­ο­χών του δή­μου.

•Δι­α­φά­νεια, Συλ­λο­γι­κό­τη­τα, Αλ­λη­λεγ­γύ­η παν­τού.

Βα­σι­κή προ­τε­ραι­ό­τη­τα ΟΛΟΙ να συμ­βάλ­λου­με στη δη­μι­ουρ­γί­α ΘΕΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ προ­κει­μέ­νου οι νέ­οι και νέ­ες του τό­που μας να βρουν δου­λει­ές, να πα­ρα­μεί­νουν στο τό­πο που γεν­νή­θη­καν, να δη­μι­ουρ­γή­σουν για­τί αυ­τοί α­πο­τε­λούν την ελ­πί­δα και την προ­ο­πτι­κή της πε­ρι­ο­χής μας.

Στη νέ­α ε­πο­χή να προσ­δι­ο­ρί­σου­με (9) συγ­κε­κρι­μέ­νους στό­χους ό­πως:

1.Συγ­κρό­τη­ση πλαι­σί­ου ου­σι­α­στι­κής κοι­νω­νι­κής πο­λι­τι­κής. Δί­κτυ­ο κοι­νω­νι­κής συ­νο­χής και αλ­λη­λεγ­γύ­ης. Ε­νό­τη­τα και συλ­λο­γι­κό­τη­τα για δη­μι­ουρ­γή­σου­με ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τον δή­μο των ο­νεί­ρων μας, του πο­λι­τι­σμού και της αλ­λη­λεγ­γύ­ης, που θα αγ­κα­λιά­ζει ό­λους τους κα­τοί­κους.

2.Συμ­βο­λή στην α­νά­πτυ­ξη νέ­ων μορ­φών α­γρο­τι­κής πα­ρα­γω­γής, σύν­δε­ση του πρω­το­γε­νή το­μέ­α με τον του­ρι­σμό, α­ξι­ο­ποί­η­ση των συγ­κρι­τι­κών πλε­ο­νε­κτη­μά­των. (κλι­μα­το­λο­γι­κές συν­θή­κες, ταυ­τό­τη­τα (Π.Ο.Π ) των α­γρο­τι­κών προ­ϊ­όν­των, α­γρο­του­ρι­σμός στον Τα­ΰ­γε­το)

3. Ή­πια α­νά­πτυ­ξη της πα­ρα­λια­κής ζώ­νης ώ­στε να μην εί­ναι έ­ρη­μη πε­ρι­ο­χή το χει­μώ­να και πε­δί­ο δι­α­μά­χης το κα­λο­καί­ρι, κά­τοι­κοι και ε­πι­σκέ­πτες να α­πο­λαμ­βά­νουν ό­λο το χρό­νο την  ό­μορ­φη πα­ρα­λί­α μας.

4.Δι­έ­ξο­δος στην οι­κι­στι­κή και ή­πια του­ρι­στι­κή α­νά­πτυ­ξη με την α­ξι­ο­ποί­η­ση της πε­ρι­ο­χής α­πό τις εκ­βο­λές του Νέ­δον­τα έ­ως του Πα­μί­σου.

5. Φρον­τί­δα στις υ­πο­δο­μές , ώ­στε η πό­λη να έ­χει ε­πάρ­κεια σε νε­ρό , να εί­ναι κα­θα­ρή και φω­τι­σμέ­νη, να υ­πάρ­χουν χώ­ροι στάθ­μευ­σης, να κυ­κλο­φο­ρούν σε αυ­τή με ά­νε­ση πε­ζοί, πο­δή­λα­τα και αυ­το­κί­νη­τα.

6.Η πό­λη με το νέ­ο αυ­το­κι­νη­τό­δρο­μο και ε­νό­ψει του πε­ρι­με­τρι­κού αλ­λά­ζει. Χρει­ά­ζον­ται με­γά­λες πρω­το­βου­λί­ες και στο­χευ­μέ­νες κι­νή­σεις προ­κεί­με­νου το   έρ­γο να προσ­δώ­σει υ­πε­ρα­ξί­α στην πό­λη. π.χ. Η γέ­φυ­ρα στο Νέ­δον­τα , με πα­ρεμ­βά­σεις, να ση­μα­το­δο­τεί τη νέ­α ε­πο­χή.

7.Α­νά­λη­ψη ου­σι­α­στι­κών πρω­το­βου­λι­ών για την <<α­πογ­κε­το­ποί­η­ση>> της Δυ­τι­κής Γει­το­νιάς, πα­ρέμ­βα­ση για αν­θρώ­πι­νη και α­ξι­ο­πρε­πή δι­α­βί­ω­ση των τσιγ­γά­νων με σε­βα­σμό στη νο­μι­μό­τη­τα και την πε­ρι­ου­σί­α των κα­τοί­κων.

8.Ε­ξα­σφά­λι­ση υ­πο­δο­μών προ­κει­μέ­νου να μην κιν­δυ­νεύ­ουν πε­ρι­ου­σί­ες και ζω­ές στην πρώ­τη νε­ρο­πον­τή. Ο δή­μος Κα­λα­μά­τας δεν  εί­ναι μό­νο το κέν­τρο της πό­λης αλ­λά και οι γει­το­νι­ές και τα δε­κά­δες χω­ριά, μέ­ρι­μνα για τους α­γρο­τι­κούς δρό­μους, να μα­ζεύ­ον­ται τα σκου­πί­δια, δι­α­μόρ­φω­ση πλα­τει­ών.

9.Δη­μι­ουρ­γί­α ε­νός δή­μου θελ­κτι­κού για ε­πι­σκέ­πτες και κα­τοί­κους, ό­λες τις ε­πο­χές του χρό­νου, με την  α­ξι­ο­ποί­η­ση του βου­νού, της θά­λασ­σας και ό­λων των ποι­ο­τι­κών προ­ϊ­όν­των της ευ­ρύ­τε­ρης πε­ρι­ο­χής.

Οι δύ­σκο­λοι και­ροί που δι­α­νύ­ου­με ε­πι­τάσ­σουν τη σύν­θε­ση και τη συ­νερ­γα­σί­α, μα­κριά α­πό αν­τι­λή­ψεις μο­νο­κρα­το­ρί­ας. Χρει­ά­ζε­ται άλ­λη μα­τιά, να αλ­λά­ξου­με νο­ο­τρο­πί­α.

Η ε­πο­χή α­παι­τεί άλ­λο βη­μα­τι­σμό που ο­φεί­λου­με να το δώ­σου­με στον τό­πο μας.

*Δη­μο­τι­κός Σύμ­βου­λος του συν­δυα­σμού <<Αλ­λα­γή για το Δή­μο Κα­λα­μά­τας>>