Τα εγκαίνια του εκλογικού του κέντρου πραγματοποίησε ο Στ. Αναστασόπουλος

anastasopoulos egkainia1Τα εγ­καί­νια του ε­κλο­γι­κού του κέν­τρου του δή­μαρ­χου Μεσ­σή­νης Στά­θη Α­να­στα­σό­που­λου πραγ­μα­το­πο­ή­σε σή­με­ρα το α­πό­γευ­μα ο Μη­τρο­πο­λί­της Μεσ­ση­νί­ας κ. Χρυ­σό­στο­μος πα­ρου­σί­α φί­λων και υ­πο­στη­ρι­κτών του με­τα­ξύ των ο­ποί­ων και ο βου­λευ­τής της ΝΔ Γιά­ννης Λαμ­πρό­ι­που­λος.

Ο κ. Α­να­στα­σό­που­λος στην ο­μι­λί­α του τό­νι­σε:

«Σας κα­λω­σο­ρί­ζω στα εγ­καί­νια του ε­κλο­γι­κού κέν­τρου του συν­δυα­σμού μας «ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΜΕΣΣΗΝΗΣ».

anastasopoulos egkainiaΣας κα­λω­σο­ρί­ζω στην ε­πί­ση­μη έ­ναρ­ξη του προ­ε­κλο­γι­κού μας α­γώ­να.

Ε­νός α­γώ­να για τον ο­ποί­ο εί­μαι βα­θιά πε­πει­σμέ­νος ό­τι θα έ­χει ευ­χά­ρι­στα α­πο­τε­λέ­σμα­τα για ε­μάς.

Εί­μαι βέ­βαι­ος ό­τι στις 18 Μα­ΐ­ου θα εί­μα­στε οι νι­κη­τές.

Το ση­μα­το­δο­τεί άλ­λω­στε η με­γά­λη ση­με­ρι­νή μας συγ­κέν­τρω­ση.

Σας ευ­χα­ρι­στώ α­πό καρ­διάς για τη στή­ρι­ξή σας.

Σας ευ­χα­ρι­στώ που στη­ρί­ζε­ται τον συν­δυα­σμό που εί­ναι ο κα­λύ­τε­ρος και αρ­τι­ό­τε­ρος, ο ο­ποί­ος α­παρ­τί­ζε­ται α­πό αν­θρώ­πους με προ­σω­πι­κό­τη­τα και έμ­πρα­κτη α­γά­πη για τον τό­πο μας.

Εί­μα­στε ο συν­δυα­σμός που μπο­ρεί αλ­λά και πρέ­πει να κερ­δί­σει τις ε­κλο­γές.

Συμ­με­τέ­χου­με ε­νερ­γά στην αυ­το­δι­οί­κη­ση για να προ­σφέ­ρου­με στον τό­πο μας. Για να δώ­σου­με ό­ρα­μα και να το κά­νου­με πρά­ξη.

Να βελ­τι­ώ­σου­με την κα­θη­με­ρι­νό­τη­τα, να συμ­βάλ­λου­με στην α­νά­πτυ­ξη, στην δη­μι­ουρ­γί­α και στην πρό­ο­δο.

Πο­ρευ­ό­μα­στε για να δη­μι­ουρ­γή­σου­με έ­να Δή­μο πρό­τυ­πο, συ­νε­χί­ζον­τας το έρ­γο που έ­χου­με ξε­κι­νή­σει για λι­γό­τε­ρο α­πό τρι­ά­μι­σι χρό­νια.

Δου­λέ­ψα­με σκλη­ρά τα προ­η­γού­με­να χρό­νια προ­κει­μέ­νου σή­με­ρα να εί­μα­στε στην ευ­χά­ρι­στη θέ­ση να κοι­τά­ξου­με κα­τά­μα­τα τους δη­μό­τες μας πα­ρου­σι­ά­ζον­τας έ­να ση­μαν­τι­κό­τα­το έρ­γο.

Έ­να έρ­γο που ξε­κί­νη­σε α­πό την πρώ­τη η­μέ­ρα που α­να­λά­βα­με ως δη­μο­τι­κή αρ­χή τον Καλ­λι­κρα­τι­κό Δή­μο Μεσ­σή­νης, έ­να Δή­μο που α­παρ­τί­ζε­ται α­πό ε­πτά Κα­πο­δι­στρια­κούς Δή­μους και μια Κοι­νό­τη­τα.

Κα­τα­φέ­ρα­με λοι­πόν να ε­νώ­σου­με ορ­γα­νω­τι­κά και δι­α­χει­ρι­στι­κά τους 7 πρώ­ην Δή­μους και την Κοι­νό­τη­τα Τρι­κόρ­φου, δη­μι­ουρ­γών­τας έ­ναν φο­ρέ­α ο ο­ποί­ος ε­ξυ­πη­ρε­τεί τον δη­μό­τη, δρο­μο­λο­γεί με­λέ­τες και έρ­γα και αν­τι­με­τω­πί­ζει με πλη­ρό­τη­τα τα προ­βλή­μα­τα της κα­θη­με­ρι­νό­τη­τας.

Το κυ­ρι­ό­τε­ρο ό­μως εί­ναι ό­τι κα­τα­φέ­ρα­με να νοι­κο­κυ­ρέ­ψου­με τα οι­κο­νο­μι­κά του Δή­μου, στην πιο δύ­σκο­λη οι­κο­νο­μι­κή πε­ρί­ο­δο για την χώ­ρα, με τε­ρά­στι­ες μει­ώ­σεις στην χρη­μα­το­δό­τη­ση της το­πι­κής αυ­το­δι­οί­κη­σης.

Πιο συγ­κε­κρι­μέ­να: πλη­ρώ­σα­με ο­φει­λές Κα­πο­δι­στρια­κών Δή­μων χω­ρίς να πά­ρου­με κα­νέ­να δά­νει­ο και σή­με­ρα ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ. Πλη­ρώ­νου­με στην ώ­ρα τους υ­παλ­λή­λους, ερ­γο­λά­βους, προ­μη­θευ­τές, πε­τυ­χαί­νον­τας μει­ω­μέ­νο λει­τουρ­γι­κό κό­στος για το Δή­μο.

Προ­γραμ­μα­τί­σα­με ως δη­μο­τι­κή αρ­χή και εκ­πο­νή­σα­με 50 πλή­ρεις φα­κέ­λους προς χρη­μα­το­δό­τη­ση, έρ­γων και δρά­σε­ων, συ­νο­λι­κού προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού 78 ε­κα­τομ­μυ­ρί­ων ευ­ρώ.

Κα­τα­φέ­ρα­με να εν­τά­ξου­με ση­μαν­τι­κό­τα­τα έρ­γα σε χρη­μα­το­δο­τι­κά προ­γράμ­μα­τα, ό­πως το ΕΣΠΑ, συ­νο­λι­κού προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού 38 ε­κα­τομ­μυ­ρί­ων ευ­ρώ, τα ο­ποί­α τώ­ρα υ­λο­ποι­ούν­ται.

Δεν θα α­να­φερ­θώ με λε­πτο­μέ­ρει­ες και σε συγ­κε­κρι­μέ­να έρ­γα, ό­λοι γνω­ρί­ζε­τε το έρ­γο μας ,τον α­γώ­να που δώ­σα­με για τον τό­πο αυ­τό.

Ε­νι­σχύ­σα­με την α­γρο­τι­κή και κτη­νο­τρο­φι­κή πα­ρα­γω­γή μας με τη συ­νε­χή βελ­τί­ω­ση της α­γρο­τι­κής ο­δο­ποι­ί­ας σε ό­λο το εύ­ρος του Δή­μου.

Προ­ω­θή­σα­με τον πο­λι­τι­σμό μας σε ό­λο τον κό­σμο, κα­θι­ε­ρώ­νον­τας ως θε­σμό πλέ­ον το Δι­ε­θνές Φε­στι­βάλ Αρ­χαί­ου Δρά­μα­τος, που πραγ­μα­το­ποι­εί­ται κά­θε ά­νοι­ξη στον αρ­χαι­ο­λο­γι­κό χώ­ρο της Αρ­χαί­ας Μεσ­σή­νης, στην κο­ρω­νί­δα του πο­λι­τι­σμού μας.

Πα­ράλ­λη­λα σχε­δι­ά­ζου­με την κα­θι­έ­ρω­ση πο­λι­τι­στι­κού φε­στι­βάλ Αρ­χαί­ας Μεσ­σή­νης κα­τά τη διά­ρκεια της θε­ρι­νής πε­ρι­ό­δου.

Υ­πο­στη­ρί­ξα­με τις προ­σπά­θει­ες α­νά­δει­ξης και των υ­πό­λοι­πων μνη­μεί­ων μας : Αν­δρο­μο­νά­στη­ρο, Σα­μα­ρί­να, Κά­στρο Αν­δρού­σας, Ι­ε­ρά μο­νή Βουλ­κά­νου, ό­σον α­φο­ρά την α­πο­κα­τά­στα­ση και τη βελ­τί­ω­ση της προ­σβα­σι­μό­τη­τας.

Βελ­τι­ώ­σα­με τις α­θλη­τι­κές μας εγ­κα­τα­στά­σεις κα­τα­σκευ­ά­ζον­τας νέ­α γή­πε­δα και υ­πο­στη­ρί­ξα­με δρά­σεις, ό­πως ο μα­ρα­θώ­νιος Μεσ­σή­νης, ο α­γώ­νας δρό­μου Δαι­κλής, πο­δη­λα­το­δρο­μί­ες, τουρ­νου­ά Μπά­σκετ – Πο­δο­σφαί­ρου – τέ­νις κ.α.

Υ­πο­στη­ρί­ξα­με τις υ­πο­δο­μές εκ­παί­δευ­σης

Α­γω­νι­στή­κα­με για την έν­τα­ξη στο ΕΣΠΑ των υ­πο­δο­μών υ­γεί­ας (Κέν­τρο Υ­γεί­ας Μεσ­σή­νης, Πε­ρι­φε­ρεια­κό ι­α­τρεί­ο Πε­τα­λι­δί­ου) και συ­νε­χί­ζου­με να υ­πο­στη­ρί­ζου­με την κα­τα­σκευ­ή του Πε­ρι­φε­ρεια­κού Ι­α­τρεί­ου Βα­λύ­ρας ,αλ­λά και το Κέν­τρο Υ­γεί­ας Αί­πειας , αρ­μο­δι­ό­τη­τας Π.Ε. Μεσ­ση­νί­ας .

Υ­πο­στη­ρί­ξα­με τα α­γρο­τι­κά ι­α­τρεί­α με κομ­πι­ού­τερ και internet, πα­ρό­λο που δεν ή­ταν αρ­μο­δι­ό­τη­τά μας. Θυ­μί­ζω ό­τι η στε­λέ­χω­ση με για­τρούς των α­γρο­τι­κών ι­α­τρεί­ων , κά­τι που το έ­χου­με ζη­τή­σει ε­πα­νηλ­λει­μέ­να τα τε­λευ­ταί­α χρό­νια , εί­ναι αρ­μο­δι­ό­τη­τα του Νο­σο­κο­μεί­ου Κα­λα­μά­τας.

Στη­ρί­ξα­με τους οι­κο­νο­μι­κά α­δυ­νά­τους μέ­σω του προ­γράμ­μα­τος «Βο­ή­θεια στο σπί­τι» και του κοι­νω­νι­κού παν­το­πω­λεί­ου.

Βελ­τι­ώ­σα­με τις υ­πο­δο­μές για τα ά­το­μα με ει­δι­κές α­νάγ­κες για τα ο­ποί­α έ­χου­με ι­δι­αί­τε­ρη ευ­αι­σθη­σί­α και κα­θή­κον να τους υ­πο­στη­ρί­ξου­με προ­ω­θών­τας τους πα­ράλ­λη­λα μέ­σω προ­γραμ­μά­των στην α­γο­ρά ερ­γα­σί­ας.

Προ­ω­θού­με έρ­γα α­να­πτυ­ξια­κού χα­ρα­κτή­ρα προς υ­λο­ποί­η­ση, ό­πως την Α­γο­ρά α­γρο­τών, το α­ε­ρο­δρό­μιο της Τρι­ό­δου, τον πο­δη­λα­τό­δρο­μο α­πό Μεσ­σή­νη – Πά­μι­σο – πα­ρα­λί­α Μπού­κας, την α­ξι­ο­ποί­η­ση του αλ­συ­λί­ου Μπού­κας και ταυ­τό­χρο­να Α­ξι­ο­ποι­ού­με με τον κα­λύ­τε­ρο δυ­να­τό τρό­πο την α­κί­νη­τη πε­ρι­ου­σί­α του Δή­μου μας.

Προ­χω­ρά­με την πο­λε­ο­δό­μη­ση Β κα­τοι­κί­ας στη Μπού­κα, την πο­λε­ο­δό­μη­ση της του­ρι­στι­κής ζώ­νης, την α­να­θε­ώ­ρη­ση του ρυ­μο­το­μι­κού σχε­δί­ου Λογ­γάς και Α­γί­ου Αν­δρέ­α για να μπο­ρέ­σουν να ξα­να­βγούν οι­κο­δο­μι­κές ά­δει­ες κα­θώς πρά­ξεις α­να­λο­γι­σμού στην πό­λη της Μεσ­σή­νης για να α­νοί­ξου­με τους δρό­μους που προ­βλέ­πει το ρυ­μο­το­μι­κό σχέ­διο.

Κρα­τή­σα­με κα­θό­λη τη διά­ρκεια της θη­τεί­ας μας α­νοι­χτά τα γρα­φεί­α μας κα­θη­με­ρι­νά, για­να α­κού­σα­με το δη­μό­τη, για να δε­χθού­με τα αι­τή­μα­τα του και τις α­πό­ψεις του.

Φί­λες και φί­λοι

Ί­σως γί­νω κου­ρα­στι­κός αν α­να­φέ­ρω ό­λες τις δρά­σεις που έ­χου­με υ­λο­ποι­ή­σει ή έ­χου­με δρο­μο­λο­γή­σει, ό­μως τις ά­δι­κες ε­πι­θέ­σεις που δε­χό­μα­στε για το έρ­γο μας δεν μπο­ρού­με να τις α­γνο­ή­σου­με, ό­ταν μά­λι­στα προ­έρ­χον­ται α­πό α­πόν­τες της με­γά­λης προ­σπά­θειας. Πο­λύ πε­ρισ­σό­τε­ρο ό­ταν χω­ρίς ε­πι­χει­ρή­μα­τα μας ε­πι­τί­θεν­ται άλ­λο­τε με ύ­βρεις και άλ­λο­τε με συ­κο­φαν­τί­ες.

Τις ύ­βρεις τις α­πορ­ρί­πτου­με για­τί δεν μας αγ­γί­ζουν.

Δεν τις ε­πι­στρέ­φου­με ό­μως για­τί το θε­ω­ρού­με α­νή­θι­κο.

Δεν ται­ριά­ζει στο ή­θος μας και στον πο­λι­τι­κό πο­λι­τι­σμό μας.

Δεν θα παί­ξου­με με την α­γω­νί­α των α­νέρ­γων δη­μο­τών μας και τις α­νάγ­κες τους.

Μην α­κού­τε υ­πο­σχέ­σεις για α­νύ­παρ­κτες θέ­σεις ερ­γα­σί­ας α­πό αυ­τούς που δε­χό­μα­στε κα­τη­γο­ρί­ες ό­τι το τε­λευ­ταί­ο ε­ξά­μη­νο έ­χου­με έμ­βλη­μα μας τις μπουλ­ντό­ζες και έ­χου­με κά­νει το Δή­μο ερ­γο­τά­ξιο.

Α­παν­τά­με λοι­πόν

Τώ­ρα εί­ναι η πρώ­τη φο­ρά που εί­δαν μη­χα­νή­μα­τα, που εί­δαν έρ­γα στον δή­μο; Τό­σο και­ρό εί­χαν πα­ρω­πί­δες ή α­πλά ή­ταν α­πόν­τες; Θα σας πω τι α­κρι­βώς συμ­βαί­νει. Δυ­στυ­χώς ή­ταν α­πλά α­πόν­τες….

Τώ­ρα μπή­καν στα δη­μο­τι­κά πράγ­μα­τα. Δυ­στυ­χώς τώ­ρα πρω­το­περ­πά­τη­σαν στα χω­ριά και στις πό­λεις τους δή­μου. Τό­σο και­ρό ή­ταν κά­που αλ­λού, μα­κριά α­πό τον δή­μο. Για αυ­τόν α­κρι­βώς τον λό­γο δεν έ­χουν δει τις μπουλ­ντό­ζες. Κα­τα­νο­ώ λοι­πόν την ά­γνοι­ά τους, α­φού τό­σο και­ρό ή­ταν α­πόν­τες. Αλ­λά δεν μπο­ρώ να κα­τα­νο­ή­σω το θρά­σος τους, να κρί­νουν έ­να έρ­γο το ο­ποί­ο εκ των πραγ­μά­των δεν μπο­ρού­σαν να πα­ρα­κο­λου­θή­σουν, ε­ξαι­τί­ας της α­που­σί­ας τους.

Δεν θα α­σχο­λη­θώ πε­ρισ­σό­τε­ρο με τις ά­δι­κες ε­πι­θέ­σεις. Θα α­σχο­λη­θώ με τον δι­κό μας συν­δυα­σμό , με το δι­κό μας πρό­γραμ­μα και την προ­ο­πτι­κή που μπο­ρού­με να δώ­σου­με στον Καλ­λι­κρα­τι­κό Δή­μο Μεσ­σή­νης α­να­δει­κνύ­ον­τας το έρ­γο που έ­χου­με κά­νει ως τώ­ρα.

Ε­μείς, έ­χου­με ό­ρα­μα για τον τό­πο μας, δου­λέ­ψα­με σκλη­ρά έ­ως τώ­ρα και θα δου­λέ­ψου­με το ί­διο σκλη­ρά και με­τά τις 18 Μα­ΐ­ου.

Προ­κει­μέ­νου :

να ο­λο­κλη­ρώ­σου­με το ό­ρα­μά μας, να πε­τύ­χου­με το στό­χο μας, να βά­λου­με το Δή­μο Μεσ­σή­νης σε τρο­χιά δυ­να­μι­κής α­νά­πτυ­ξης, να κά­νου­με το Δή­μο Μεσ­σή­νης έ­να Δή­μο πρό­τυ­πο. Αυ­τό εί­ναι το ό­ρα­μά μας.

Πως θα το κά­νου­με πραγ­μα­τι­κό­τη­τα;

Με σε­μνό­τη­τα, με σκλη­ρή δου­λεί­α, με δι­α­φά­νεια

Με κα­λύ­τε­ρες υ­πη­ρε­σί­ες για τους δη­μό­τες μας

Με έρ­γα προ­ώ­θη­σης της α­γρο­τι­κής οι­κο­νο­μί­ας και του του­ρι­σμού μας

Με βελ­τί­ω­ση των κοι­νω­νι­κών υ­πο­δο­μών για την υ­πο­στή­ρι­ξη των κοι­νω­νι­κά – οι­κο­νο­μι­κά α­δυ­νά­των

Με με­γά­λα α­να­πτυ­ξια­κά έρ­γα που θα δώ­σουν ώ­θη­ση στον δή­μο μας, ό­πως η α­ξι­ο­ποί­η­ση του α­ε­ρο­δρο­μί­ου Τρι­ό­δου και η δη­μι­ουρ­γί­α της Α­γο­ράς α­γρο­τών.

Με την υ­λο­ποί­η­ση του προ­γραμ­μα­τι­σμού μας για έρ­γα α­να­πλά­σε­ων, δι­α­μορ­φώ­σε­ων δη­μο­τι­κών κτι­ρί­ων, έρ­γων ο­δο­ποι­ί­ας, ύ­δρευ­σης και α­πο­χέ­τευ­σης

Φί­λες και φί­λοι

Εί­μαι σί­γου­ρος ό­τι ε­άν ό­λοι μας, οι υ­πο­ψή­φιοι δη­μο­τι­κοί σύμ­βου­λοι, οι υ­πο­ψή­φιοι το­πι­κοί σύμ­βου­λοι, τα  στε­λέ­χη μας και ό­λοι οι υ­πο­στη­ρι­κτές μας ε­νη­με­ρώ­σου­με σω­στά για το με­γά­λο μας έρ­γο σε ό­λους τους το­μείς, οι συν­δη­μό­τες μας θα μας α­να­νε­ώ­σουν την εμ­πι­στο­σύ­νη τους για τη νέ­α θη­τεί­α, τη νέ­α πεν­τα­ε­τή θη­τεί­α στο Δή­μο Μεσ­σή­νης.

Εί­μαι βέ­βαι­ος ό­τι η με­γά­λη νί­κη στις ε­περ­χό­με­νες ε­κλο­γές θα έρ­θει α­πό την 1η Κυ­ρια­κή

Αυ­τό εί­ναι και το σύν­θη­μά μας

ΝΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ 1Η ΚΥΡΙΑΚΗ

Εμ­πρός λοι­πόν πά­με ό­λοι μα­ζί

Να α­γω­νι­στού­με σκλη­ρά, κα­θα­ρά, τί­μια, χω­ρίς δι­χα­σμούς αλ­λά με ντο­κου­μέν­το το με­γά­λο μας έρ­γο.

Το με­γά­λο μας έρ­γο που κα­τα­φέ­ρα­με να το πε­τύ­χου­με σε έ­να δύ­σκο­λο οι­κο­νο­μι­κό πε­ρι­βάλ­λον

Με α­γά­πη λοι­πόν για τον τό­πο μας

Με α­γά­πη και φρον­τί­δα για τον συ­νάν­θρω­πο και τον συμ­πο­λί­τη μας

ΕΜΠΡΟΣ ΛΟΙΠΟΝ

ΝΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ 1Η ΚΥΡΙΑΚΗ

Κλεί­νον­τας, θέ­λω να ευ­χα­ρι­στή­σω ό­λους σας που με τι­μή­σα­τε με την πα­ρου­σί­α σας και με στη­ρί­ζε­τε δυ­να­τά σε αυ­τό τον α­γώ­να.

Θέ­λω να σας δι­α­βε­βαι­ώ­σω ό­τι τι­μώ την εν­το­λή που μου δί­νε­τε και να εί­σα­στε σί­γου­ροι ό­τι θα ο­δη­γή­σω το συν­δυα­σμό μας στο  σω­στό δρό­μο

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗ ΝΙΚΗΑΠΟ ΤΗΝ 1Η ΚΥΡΙΑΚΗ»

 

 

 

 

 

 

 

Εν­δει­κτι­κά σας α­να­φέ­ρω:

Την κα­τα­σκευ­ή του ε­ξω­τε­ρι­κού δι­κτύ­ου ύ­δρευ­σης της Μεσ­σή­νης με 7 εκ.,

Την βελ­τί­ω­ση του δρό­μου Βε­λί­κα – Νε­ο­χω­ρί­ου με 1 εκ,

Το Ο­δι­κό Δί­κτυ­ο Δρο­σιά – Κουρ­τά­κι – Βλά­ση – Ά­γιοι Α­πό­στο­λοι με 3,7 εκ.

Τον Βι­ο­λο­γι­κό Κα­θα­ρι­σμό σε Α­βρα­μιού και Λευ­κο­χώ­ρα με 2,6 εκ.

Την α­πο­χέ­τευ­ση του Πε­τα­λι­δί­ου με 17,8 εκ..

Την Α­στι­κή Α­να­βάθ­μι­ση της Μεσ­σή­νης με 600 χιλ.

Την αν­τι­κα­τά­στα­ση δι­κτύ­ου ύ­δρευ­σης στο Μη­λι­ώ­τη με 500 χιλ.

και την πα­ρά­καμ­ψη της Το­πι­κής Κοι­νό­τη­τας Δά­ρα με 1,1 εκ..

 

Ε­νι­σχύ­σα­με την α­γρο­τι­κή και κτη­νο­τρο­φι­κή πα­ρα­γω­γή μας με τη συ­νε­χή βελ­τί­ω­ση της α­γρο­τι­κής ο­δο­ποι­ί­ας σε ό­λο το εύ­ρος του Δή­μου.

Προ­ω­θή­σα­με τον πο­λι­τι­σμό μας σε ό­λο τον κό­σμο, κα­θι­ε­ρώ­νον­τας ως θε­σμό πλέ­ον το Δι­ε­θνές Φε­στι­βάλ Αρ­χαί­ου Δρά­μα­τος, που πραγ­μα­το­ποι­εί­ται κά­θε ά­νοι­ξη στον αρ­χαι­ο­λο­γι­κό χώ­ρο της Αρ­χαί­ας Μεσ­σή­νης, στην κο­ρω­νί­δα του πο­λι­τι­σμού μας.

Πα­ράλ­λη­λα σχε­δι­ά­ζου­με την κα­θι­έ­ρω­ση πο­λι­τι­στι­κού φε­στι­βάλ Αρ­χαί­ας Μεσ­σή­νης κα­τά τη διά­ρκεια της θε­ρι­νής πε­ρι­ό­δου.

Υ­πο­στη­ρί­ξα­με τις προ­σπά­θει­ες α­νά­δει­ξης και των υ­πό­λοι­πων μνη­μεί­ων μας : Αν­δρο­μο­νά­στη­ρο, Σα­μα­ρί­να, Κά­στρο Αν­δρού­σας, Ι­ε­ρά μο­νή Βουλ­κά­νου, ό­σον α­φο­ρά την α­πο­κα­τά­στα­ση και τη βελ­τί­ω­ση της προ­σβα­σι­μό­τη­τας.

Βελ­τι­ώ­σα­με τις α­θλη­τι­κές μας εγ­κα­τα­στά­σεις κα­τα­σκευ­ά­ζον­τας νέ­α γή­πε­δα και υ­πο­στη­ρί­ξα­με δρά­σεις, ό­πως ο μα­ρα­θώ­νιος Μεσ­σή­νης, ο α­γώ­νας δρό­μου Δαι­κλής, πο­δη­λα­το­δρο­μί­ες, τουρ­νου­ά Μπά­σκετ – Πο­δο­σφαί­ρου – τέ­νις κ.α.

Υ­πο­στη­ρί­ξα­με τις υ­πο­δο­μές εκ­παί­δευ­σης

Α­γω­νι­στή­κα­με για την έν­τα­ξη στο ΕΣΠΑ των υ­πο­δο­μών υ­γεί­ας (Κέν­τρο Υ­γεί­ας Μεσ­σή­νης, Πε­ρι­φε­ρεια­κό ι­α­τρεί­ο Πε­τα­λι­δί­ου) και συ­νε­χί­ζου­με να υ­πο­στη­ρί­ζου­με την κα­τα­σκευ­ή του Πε­ρι­φε­ρεια­κού Ι­α­τρεί­ου Βα­λύ­ρας.

Υ­πο­στη­ρί­ξα­με τα α­γρο­τι­κά ι­α­τρεί­α με κομ­πι­ού­τερ και internet, πα­ρό­λο που δεν ή­ταν αρ­μο­δι­ό­τη­τά μας.

Στη­ρί­ξα­με τους οι­κο­νο­μι­κά α­δυ­νά­τους μέ­σω του προ­γράμ­μα­τος «Βο­ή­θεια στο σπί­τι» και του κοι­νω­νι­κού παν­το­πω­λεί­ου.

Βελ­τι­ώ­σα­με τις υ­πο­δο­μές για τα ά­το­μα με ει­δι­κές α­νάγ­κες για τα ο­ποί­α έ­χου­με ι­δι­αί­τε­ρη ευ­αι­σθη­σί­α και κα­θή­κον να τους υ­πο­στη­ρί­ξου­με προ­ω­θών­τας τους πα­ράλ­λη­λα μέ­σω προ­γραμ­μά­των στην α­γο­ρά ερ­γα­σί­ας.

Προ­ω­θού­με έρ­γα α­να­πτυ­ξια­κού χα­ρα­κτή­ρα προς υ­λο­ποί­η­ση, ό­πως την Α­γο­ρά α­γρο­τών, το α­ε­ρο­δρό­μιο της Τρι­ό­δου, τον πο­δη­λα­τό­δρο­μο α­πό Μεσ­σή­νη – Πά­μι­σο – πα­ρα­λί­α Μπού­κας, την α­ξι­ο­ποί­η­ση του αλ­συ­λί­ου Μπού­κας και ταυ­τό­χρο­να Α­ξι­ο­ποι­ού­με με τον κα­λύ­τε­ρο δυ­να­τό τρό­πο την α­κί­νη­τη πε­ρι­ου­σί­α του Δή­μου μας.

Προ­χω­ρά­με την πο­λε­ο­δό­μη­ση Β κα­τοι­κί­ας στη Μπού­κα, την πο­λε­ο­δό­μη­ση της του­ρι­στι­κής ζώ­νης, την α­να­θε­ώ­ρη­ση του ρυ­μο­το­μι­κού σχε­δί­ου Λογ­γάς και Α­γί­ου Αν­δρέ­α για να μπο­ρέ­σουν να ξα­να­βγούν οι­κο­δο­μι­κές ά­δει­ες κα­θώς πρά­ξεις α­να­λο­γι­σμού στην πό­λη της Μεσ­σή­νης για να α­νοί­ξου­με τους δρό­μους που προ­βλέ­πει το ρυ­μο­το­μι­κό σχέ­διο.

Κρα­τή­σα­με κα­θό­λη τη διά­ρκεια της θη­τεί­ας μας α­νοι­χτά τα γρα­φεί­α μας κα­θη­με­ρι­νά, για να α­κού­σα­με το δη­μό­τη, για να δε­χθού­με τα αι­τή­μα­τα του και τις α­πό­ψεις του.

 

 

 

 

 

Φί­λες και φί­λοι

Ί­σως γί­νω κου­ρα­στι­κός αν α­να­φέ­ρω ό­λες τις δρά­σεις που έ­χου­με υ­λο­ποι­ή­σει ή έ­χου­με δρο­μο­λο­γή­σει, ό­μως τις ά­δι­κες ε­πι­θέ­σεις που δε­χό­μα­στε για το έρ­γο μας δεν μπο­ρού­με να τις α­γνο­ή­σου­με, ό­ταν μά­λι­στα προ­έρ­χον­ται α­πό α­πόν­τες της με­γά­λης προ­σπά­θειας. Πο­λύ πε­ρισ­σό­τε­ρο ό­ταν χω­ρίς ε­πι­χει­ρή­μα­τα μας ε­πι­τί­θεν­ται άλ­λο­τε με ύ­βρεις και άλ­λο­τε με συ­κο­φαν­τί­ες.

Τις ύ­βρεις τις α­πορ­ρί­πτου­με για­τί δεν μας αγ­γί­ζουν.

Δεν τις ε­πι­στρέ­φου­με ό­μως για­τί το θε­ω­ρού­με α­νή­θι­κο.

Δεν ται­ριά­ζει στο ή­θος μας και στον πο­λι­τι­κό πο­λι­τι­σμό μας.

Δεν θα παί­ξου­με με την α­γω­νί­α των α­νέρ­γων δη­μο­τών μας και τις α­νάγ­κες τους.

Κα­τα­δι­κά­ζου­με την α­κα­τά­σχε­τη υ­πο­σχε­σι­ο­λο­γί­α και το εμ­πό­ριο ελ­πί­δας προς αυ­τούς που έ­χουν α­νάγ­κη. Ει­δι­κά ό­ταν οι υ­πο­σχέ­σεις προ­έρ­χον­ται α­πό αν­θρώ­πους που έ­χουν δο­κι­μα­στεί στα κοι­νά και έ­χουν α­φή­σει το στίγ­μα τους με αρ­νη­τι­κό τρό­πο. Α­να­φέ­ρο­μαι στους υ­βρι­στές μας, που έ­φθα­σαν στο ση­μεί­ο να μας χα­ρα­κτη­ρί­σουν α­κό­μα και «μαυ­ρο­γι­α­λού­ρους», την ί­δια στιγ­μή που αυ­τοί εν­σαρ­κώ­νουν τον ρό­λο της γνω­στής Ελ­λη­νι­κής ται­νί­ας, με τον κα­λύ­τε­ρο δυ­να­τό τρό­πο. Χτί­ζουν γε­φύ­ρια, ό­που δεν υ­πάρ­χουν πο­τά­μια. Φέρ­νουν πο­τά­μια, ό­που δεν υ­πάρ­χουν πη­γές και το χει­ρό­τε­ρο ό­λων,  δι­ο­ρί­ζουν αν­θρώ­πους σε α­νύ­παρ­κτες δου­λει­ές του Ελ­λη­νι­κού δη­μο­σί­ου.

Α­πό αυ­τούς τους ί­διους δε­χό­μα­στε κα­τη­γο­ρί­ες ό­τι το τε­λευ­ταί­ο ε­ξά­μη­νο έ­χου­με έμ­βλη­μα μας τις μπουλ­ντό­ζες και έ­χου­με κά­νει το Δή­μο ερ­γο­τά­ξιο.

Α­παν­τά­με λοι­πόν

Τώ­ρα εί­ναι η πρώ­τη φο­ρά που εί­δαν μη­χα­νή­μα­τα, που εί­δαν έρ­γα στον δή­μο; Τό­σο και­ρό εί­χαν πα­ρω­πί­δες ή α­πλά ή­ταν α­πόν­τες; Θα σας πω τι α­κρι­βώς συμ­βαί­νει. Δυ­στυ­χώς ή­ταν α­πλά α­πόν­τες….

Τώ­ρα μπή­καν στα δη­μο­τι­κά πράγ­μα­τα. Δυ­στυ­χώς τώ­ρα πρω­το­περ­πά­τη­σαν στα χω­ριά και στις πό­λεις τους δή­μου. Τό­σο και­ρό ή­ταν κά­που αλ­λού, μα­κριά α­πό τον δή­μο. Για αυ­τόν α­κρι­βώς τον λό­γο δεν έ­χουν δει τις μπουλ­ντό­ζες. Κα­τα­νο­ώ λοι­πόν την ά­γνοι­ά τους, α­φού τό­σο και­ρό ή­ταν α­πόν­τες. Αλ­λά δεν μπο­ρώ να κα­τα­νο­ή­σω το θρά­σος τους, να κρί­νουν έ­να έρ­γο το ο­ποί­ο εκ των πραγ­μά­των δεν μπο­ρού­σαν να πα­ρα­κο­λου­θή­σουν, ε­ξαι­τί­ας της α­που­σί­ας τους.

Δεν θα α­σχο­λη­θώ πε­ρισ­σό­τε­ρο με τις ά­δι­κες ε­πι­θέ­σεις. Θα α­σχο­λη­θώ με τον δι­κό μας συν­δυα­σμό και την προ­ο­πτι­κή που μπο­ρού­με να δώ­σου­με στον Καλ­λι­κρα­τι­κό Δή­μο Μεσ­σή­νης

 

Ε­μείς, έ­χου­με ό­ρα­μα για τον τό­πο μας, δου­λέ­ψα­με σκλη­ρά έ­ως τώ­ρα και θα δου­λέ­ψου­με το ί­διο σκλη­ρά και με­τά τις 18 Μα­ΐ­ου.

Προ­κει­μέ­νου :

να ο­λο­κλη­ρώ­σου­με το ό­ρα­μά μας,

να πε­τύ­χου­με το στό­χο μας,

να βά­λου­με το Δή­μο Μεσ­σή­νης σε τρο­χιά δυ­να­μι­κής α­να­πτυ­ξια­κής.

να κά­νου­με το Δή­μο Μεσ­σή­νης έ­να Δή­μο πρό­τυ­πο.

 

Αυ­τό εί­ναι το ό­ρα­μά μας.

Πως θα το κά­νου­με πραγ­μα­τι­κό­τη­τα;

Με σε­μνό­τη­τα, με σκλη­ρή δου­λεί­α, με δι­α­φά­νεια

Με κα­λύ­τε­ρες υ­πη­ρε­σί­ες για τους δη­μό­τες μας

Με έρ­γα προ­ώ­θη­σης της α­γρο­τι­κής οι­κο­νο­μί­ας και του του­ρι­σμού μας

Με βελ­τί­ω­ση των κοι­νω­νι­κών υ­πο­δο­μών για την υ­πο­στή­ρι­ξη των κοι­νω­νι­κά – οι­κο­νο­μι­κά α­δυ­νά­των

Με με­γά­λα α­να­πτυ­ξια­κά έρ­γα που θα δώ­σουν ώ­θη­ση στον δή­μο μας, ό­πως η α­ξι­ο­ποί­η­ση του α­ε­ρο­δρο­μί­ου Τρι­ό­δου και η δη­μι­ουρ­γί­α της Α­γο­ράς α­γρο­τών.

Με την υ­λο­ποί­η­ση του προ­γραμ­μα­τι­σμού μας για έρ­γα α­να­πλά­σε­ων, δι­α­μορ­φώ­σε­ων δη­μο­τι­κών κτι­ρί­ων, έρ­γων ο­δο­ποι­ί­ας, ύ­δρευ­σης και α­πο­χέ­τευ­σης

 

Φί­λες και φί­λοι

Εί­μαι σί­γου­ρος ό­τι ε­άν ό­λοι μας, οι υ­πο­ψή­φιοι δη­μο­τι­κοί σύμ­βου­λοι, οι υ­πο­ψή­φιοι το­πι­κοί σύμ­βου­λοι, τα  στε­λέ­χη μας και ό­λοι οι υ­πο­στη­ρι­κτές μας ε­νη­με­ρώ­σου­με σω­στά για το με­γά­λο μας έρ­γο σε ό­λους τους το­μείς, οι συν­δη­μό­τες μας θα μας α­να­νε­ώ­σουν την εμ­πι­στο­σύ­νη τους για τη νέ­α θη­τεί­α, τη νέ­α πεν­τα­ε­τή θη­τεί­α στο Δή­μο Μεσ­σή­νης.

Εί­μαι βέ­βαι­ος ό­τι η με­γά­λη νί­κη στις ε­περ­χό­με­νες ε­κλο­γές θα έρ­θει α­πό την 1η Κυ­ρια­κή

Αυ­τό εί­ναι και το σύν­θη­μά μας

ΝΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ 1Η ΚΥΡΙΑΚΗ

Εμ­πρός λοι­πόν πά­με ό­λοι μα­ζί

Να α­γω­νι­στού­με σκλη­ρά, κα­θα­ρά, τί­μια, χω­ρίς δι­χα­σμούς αλ­λά με ντο­κου­μέν­το το με­γά­λο μας έρ­γο.

Το με­γά­λο μας έρ­γο που κα­τα­φέ­ρα­με να το πε­τύ­χου­με σε έ­να δύ­σκο­λο οι­κο­νο­μι­κό πε­ρι­βάλ­λον

Με α­γά­πη λοι­πόν για τον τό­πο μας

Με α­γά­πη και φρον­τί­δα για τον συ­νάν­θρω­πο και τον συμ­πο­λί­τη μας

ΕΜΠΡΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΝΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ 1Η ΚΥΡΙΑΚΗ

Κλεί­νον­τας, θέ­λω να ευ­χα­ρι­στή­σω ό­λους σας που με τι­μή­σα­τε με την πα­ρου­σί­α σας και με στη­ρί­ζε­ται δυ­να­τά σε αυ­τό τον α­γώ­να.

Θέ­λω να σας δι­α­βε­βαι­ώ­σω ό­τι τι­μώ την εν­το­λή που μου δί­νε­ται και να εί­σα­στε σί­γου­ροι ό­τι θα ο­δη­γή­σω το συν­δυα­σμό μας στο  σω­στό δρό­μο

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ  ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗ ΝΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ 1Η ΚΥΡΙΑΚΗ»