Ορατός είναι πλέον ο κίνδυνος να χαθεί και το Eurogroup της 8ης Δεκεμβρίου, όπως αυτό του Νοέμβρη, χωρίς να έχει μεσολαβήσει μια συμφωνία για το κλείσιμο του 5ου ελέγχου του 2ου ελληνικού προγράμματος, καθώς η τρόικα ακόμα θεωρεί ότι “δεν συντρέχουν λόγοι επιστροφής στην Αθήνα”.

Με τη φράση αυτή εννοούν τη δυνατότητα να επιτευχθεί μια συμφωνία, που να μπορεί να μπει σε χαρτί και να περιγράφει αφενός ότι η κυβέρνηση έχει ξεκινήσει και έχει φέρει εις πέρας το σύνολο των μεταρρυθμίσεων στο 2ο πρόγραμμα, αφετέρου οι δύο πλευρές συμφωνούν σε μια αξιόπιστη συνταγή για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων.

Η τρόικα θα μπορούσε να οικοδομήσει μια τέτοια συμφωνία ακόμα και με ανοικτά ή ημιτελή θέματα και την παραπομπή σε “ορόσημα”, προαπαιτούμενα και prior actions, όμως από ότι φαίνεται οι διαφωνίες με την Αθήνα είναι ουσιαστικές και βαθιές.

“Κάποιοι νόμιζαν πως με το που θα στείλει ο υπουργός οικονομικών την επιστολή, η τρόικα θα έτρεχε να γυρίσει στην Αθήνα”, έλεγε συνοδεία δυνατού γέλιου κοινοτικός αξιωματούχος, προσπαθώντας να περιγράψει το πώς έχουν τα πράγματα.

Είναι προφανές από τις δηλώσεις όλων των εμπλεκόμενων με το θέμα του 5ου ελέγχου στις Βρυξέλλες, πως η απόσταση στα δημοσιονομικά παραμένει.

«Η Ελλάδα δεν επιτυγχάνει δημοσιονομικούς στόχους για να αποδείξει ότι είναι ο καλός μαθητής, αλλά γιατί μέσω των πλεονασμάτων θα φέρει το χρέος σε ανεκτά επίπεδα. Η Ελλάδα χρηματοδοτήθηκε και παρέμεινε στο ευρώ με την υπόσχεση ότι θα εξυγιάνει τα δημόσια οικονομικά της και θα επιστρέψει στην ανταγωνιστικότητα και την παραγωγικότητα. Τίποτα από αυτά δεν είναι σήμερα δεδομένο, όσα κι αν έχουν γίνει», αναφέρει έτερος αξιωματούχος, στην άλλη όχθη της rue de la Loi.

Το δημοσιονομικό κενό του 2015 υπερβαίνει τα 2 δισ. ευρώ και κατά συνέπεια πρέπει να συμφωνηθεί το πώς θα κλείσει. Η πρόβλεψη για την ανάπτυξη δεν είναι πια ρεαλιστική, ειδικά σε έτος εκλογών και η δυνατότητα συλλογής φορολογικών εσόδων έχει φτάσει στα όριά της. Οι Βρυξέλλες απαιτούν μείωση των δαπανών του προϋπολογισμού και θεωρούν ότι αυτό δεν πρέπει να γίνει από το μισθολογικό κόστος (wage bill) καθώς κάτι τέτοιο θα είχε μικρή αποτελεσματικότητα. Οι ελληνικές αρχές έχουν χιλιάδες αντιρρήσεις για περικοπές από οτιδήποτε άλλο και το κενό παραμένει. Το κενό σημαίνει ότι το πρωτογενές πλεόνασμα του 2015 δεν θα είναι αυτό που πρέπει και ως εκ τούτου το χρέος δεν θα μειωθεί επίσης όσο πρέπει, άρα το πρόγραμμα θα βγει εκτός τροχιάς.

Παρόμοια προβλήματα υπάρχουν στην ανάγκη για βιώσιμο ασφαλιστικό, για απελευθέρωση επαγγελμάτων, υπηρεσιών, ευέλικτη απασχόληση, απολύσεις στο δημόσιο και εκατοντάδες ρυθμίσεις για την αποσοβιετοποίηση της οικονομίας.

Μια άλλη δε τεράστια παρανόηση στην Ελλάδα είναι το περίφημο «τέλος των μνημονίων».

Το μόνο πράγμα που τελειώνει επισήμως την 1/1/2015 είναι το χρηματοδοτικό σκέλος του 2ου προγράμματος. Αν δεν έχει πάρει τα λεφτά, τότε χάνονται και ότι μείνει στο ΤΧΣ επιστρέφεται. Η αλλαγή χρήσης είναι μια ιδέα που έχει εγκαταλειφθεί.

Οι στόχοι του 2ου προγράμματος όμως εκτείνονται ως το 2022. Αυτό έχει υπογραφεί, έχει ψηφιστεί και βάση αυτού του χρονοδιαγράμματος εκταμιεύθηκαν τόσα χρήματα με την εγγύηση των φορολογουμένων Ευρωπαίων πολιτών.

Η μόνη συζήτηση για την επόμενη μέρα αφορά το κλείσιμο του κενού της χρηματοδότησης, καθώς η χώρα δεν είναι σε θέση να χρηματοδοτηθεί από τις αγορές, ούτε πλήρως, ούτε έγκαιρα, ούτε με ανεκτό κόστος. Και για αυτό δεν ευθύνονται οι Ευρωπαίοι. Ευθύνεται μόνο το ελληνικό πολιτικό σύστημα που δεν εμπνέει εμπιστοσύνη στις αγορές, που όπως και να το κάνουμε αποτελούνται από ιδιώτες με σκοπό το κέρδος. Κανείς δεν εργάζεται για να χάνει χρήματα. Και όσο οι μεταρρυθμίσεις μένουν στα χαρτιά, ή θα διαφαίνεται ότι μπορεί να υπαναχωρήσουν (roll back) τόσο και οι ιδιώτες θα προτιμάνε χιλιάδες άλλες λύσεις για τα λεφτά τους από το ελληνικό ομόλογο. Έτσι το βλέπουν στις Βρυξέλλες και διαχρονικά αποδεικνύεται ότι έχουν δίκιο.

Αν οι ελληνικές αρχές δεν τα βρουν σύντομα με την τρόικα, τότε το 2015 θα μοιάζει πολύ με το 2010…

real.gr