Γράφει ο Θόδωρος Γαλανόπουλος
Κάποια μέρα η ίδια η Ελλάδα θα μας δει θα μας κρίνει πολύ λίγους, και θα φύγει από μόνη της.
Αν ζούσες στο Λονδίνο στο Βερολίνο στο Μόναχο θα ήταν πολύ φυσιολογικό να μην υπάρχει Έλληνας πουθενά, αλλά σε ένα όμορφο τουριστικό νησί, με ιστορία και με κουλτούρα, που πήγαμε γιατί το αφήσαμε (και δεν είναι το μόνο) όλο στους αλλοδαπούς να το κυβερνούν εργασιακά, εμπορικά γλωσσικά αλλά πάνω από όλα πληθυσμιακά; Περιγράφω ότι βλέπω γύρω μου και αναρωτιέμαι πως ερημώσαμε τον τόπο μας και τον παραδίδουμε σχεδόν αμαχητί; Φυσικά και υπάρχει κρίση στην οικονομία, αλλά γιατί πχ ο τουρισμός που είναι ακόμα σε αρκετά καλή κατάσταση, με ελάχιστες εξαιρέσεις δεν τον πλησιάζει Έλληνας εργαζόμενος; Ακόμα περιμένουμε να στρώσει η οικονομία και αρχίσουν ξανά οι διορισμοί στο Δημόσιο; ακόμα εκεί είναι το μυαλό μας ; Εντάξει και τα χωράφια μας και αυτά τα έχουμε αφήσει στα χέρια των γειτόνων μας μεταναστών, αλλά γιατί αφήνουμε και τον τουρισμό μας; Δεν ξέρω ίσως και η χώρα μας έμαθε να δουλεύει με το αλλοδαπό.. Γιατί ίσως δεν αντιδρά δεν μιλά, είναι πιο φοβισμένος και λιγότερο αντιδραστικός από τον Έλληνα. …όμως γιατί τα παιδιά μας να γίνουν μετανάστες; γιατί στη Μελβούρνη και στο Λονδίνο και όχι στη Μύκονο η στην Κρήτη; και κάτι ακόμα, μήπως εκπαιδεύουμε και τα παιδιά μας λάθος; Ή και τα ίδια δεν έχουν καταλάβει τι εφόδια πρέπει να πάρουν για το μέλλον τους; Η χώρα μας είναι κορεσμένη από γιατρούς, μηχανικούς ,φιλολόγους και δασκάλους, έχει όμως τις ευκαιρίες της σε άλλες ειδικότητες που πριν χρόνια τα ελληνόπουλα δεν γύριζαν ούτε με τις
κοιτάξουν! έτσι της κάλυψαν όλες οι αλλοδαποί σχεδόν αυτοδίδακτοι ή από την εμπειρία της καθημερινής εργασίας . Δεν ξέρω αν σας φανεί λιγάκι ρατσιστικό όπως θα το πω, είναι αυτή όμως η αίσθηση μου…
Νιώθω μοναξιά και λύπη να εργάζομαι κάπου και ανάμεσα στους 150 εργαζόμενους να είναι θλιβερή μειονότητα η ελληνική, και να μην ακούς ελληνική γλώσσα σε μία επιχείρηση ελληνική στην ίδια την πατρίδα σου! που πήγατε βρε Έλληνες που; Το Μεσολόγγι πολιορκείται από μέσα, και η έξοδος δυστυχώς είναι για τη Μελβούρνη…..
