«Ο ξενοδοχειακός κλάδος, στη μικρομεσαία του μορφή, παραμένει ανυπεράσπιστος, ανοχύρωτος και εκτεθειμένος στη δίνη των προβλημάτων. Υφίσταται ανυπέρβλητες πιέσεις από την οικονομική συγκυρία, νοιώθει την εγκατάλειψη από όσους έχουν υποχρέωση να τον θωρακίσουν έναντι ανταγωνιστών που κινούνται “υπογείως” υποσκάπτοντας το μέλλον των επιχειρήσεων και των εργαζομένων και, γενικά, έχει αφεθεί στη μοίρα του στο πλαίσιο της νοοτροπίας “πάμε και όπου βγει”.» Επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η Ένωση Ξενοδόχων Μεσσηνίας με αφορμή την ανάληψη των καθηκόντων του Υπουργού Τουρισμού από την Όλγα Κεφαλογιάννη.
Επίσης ελπίζουν για την αποτελεσματική συμβολή της στην επίλυση των χρονιζόντων προβλημάτων του ξενοδοχειακού κλάδου που απασχολούν και παραμένουν ανεπίλυτα για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
Η Ένωση Ξενοδόχων Μεσσηνίας, χαιρετίζει την ανάληψη των καθηκόντων της Υπουργού Τουρισμού από την κυρία Όλγα Κεφαλογιάννη. Η εμπειρία της από την πρότερη θητεία της είναι βέβαιο ότι θα λειτουργήσει υπέρ της έγκαιρης, εν μέσω τουριστικής περιόδου, κατανόησης των βασικών προτεραιοτήτων και προβλημάτων του τουριστικού τομέα. Παράλληλα, ελπίζουμε για την αποτελεσματική συμβολή της στην επίλυση των χρονιζόντων προβλημάτων του ξενοδοχειακού κλάδου που μας απασχολούν και παραμένουν ανεπίλυτα για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Το τουριστικό προϊόν έχει διαμορφωθεί έτσι ώστε οι τελευταίες γεωπολιτικές, ενεργειακές, οικονομικές και πληθωριστικές πιέσεις που ασκούνται διεθνώς με καταλυτικές επιπτώσεις ιδιαίτερα στις μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, έρχονται ως συνέχεια της ύφεσης που προηγήθηκε και της πανδημίας που ακολούθησε. Και παρά το γεγονός ότι η τουριστική Ελλάδα, στο σύνολό της, δεν αντιμετωπίζει με την ίδια ένταση τις επιπτώσεις των παραπάνω προβλημάτων, η Μεσσηνία και γενικότερα η Πελοπόννησος, επειδή στηρίζονται περισσότερο στη μονοκαλλιέργεια του εγχώριου τουρισμού σε επίπεδο εσόδων, δεν μπορεί να αντισταθμίσει τα υπέρογκα λειτουργικά έξοδα από τις σωρευμένες υποχρεώσεις του παρελθόντος αλλά και από τις επί πλέον επιβαρύνσεις λόγω ακρίβειας προμηθειών ,λογαριασμών ρεύματος, αυξήσεις μισθών και τις υποχρεώσεις προς το Δημόσιο, τα Ασφαλιστικά Ταμεία και τις Τράπεζες.
Και τούτο διότι, διαχρονικά, διαπιστώνεται έλλειψη ενδιαφέροντος από την Πολιτεία για αναγκαίες προσαρμογές ακόμα και από την υστέρηση των έργων υποδομής (αεροδρόμιο Καλαμάτας και οδικούς άξονες) που θα μπορούσαν να αλλάξουν άρδην το τουριστικό τοπίο και να ανοίξουν τη διεθνή αγορά.
Πολύ περισσότερο που, η φετινή τουριστική χρονιά, δεν ανταποκρίνεται στις ευοίωνες προβλέψεις που είχαν καλλιεργηθεί στην αρχή του έτους, με αποτέλεσμα να μην είναι εφικτή η κάλυψη των οικονομικών υποχρεώσεων των μικρομεσαίων ξενοδοχειακών επιχειρήσεων.
Σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο, εμείς οι ξενοδόχοι της Μεσσηνίας και όλοι οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες της Πελοποννήσου που δραστηριοποιούμαστε στον τουρισμό, νοιώθουμε ότι όχι μόνο εκλείπουν οι πρωτοβουλίες για αναπτυξιακά έργα στήριξης που θα μας οδηγήσουν στο μέλλον, αλλά δεχόμαστε και το πλήγμα από παράλληλες προς τον κλάδο της φιλοξενίας δραστηριότητες, όπως είναι τα καταλύματα τύπου airbnb, τα περισσότερα από τα οποία έχουν εξελιχθεί σε παρασιτική δραστηριότητα για την περιοχή μας, λόγω του ανεξέλεγκτου χαρακτήρα τους. Πρόκειται για μια μάστιγα για την οποία πολλά έχουν ειπωθεί, αλλά ελάχιστα – έως καθόλου- έχουν γίνει. Εμείς από την πλευρά μας είμαστε υποχρεωμένοι εκ των πραγμάτων να διατηρούμε ανοιχτές τις επιχειρήσεις μας, να πληρώνουμε τους λογαριασμούς και τις λοιπές υποχρεώσεις μας, να διατηρούμε το προσωπικό μας με μισθούς που πρέπει να διασφαλίζουν την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και, εν τέλει, να τρέχουμε πίσω από τα προβλήματα προσπαθώντας να τα λύσουμε εκ των ενόντων με ελάχιστο ή ανύπαρκτο κέρδος.
Συνεπώς, επαναλαμβάνουμε, όπως πράξαμε πριν λίγο καιρό, ενόψει της σημερινής συνάντησης με την Υπουργό Τουρισμού κ Όλγα Κεφαλογιάννη στο Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος, την υπενθύμιση προς την Πολιτεία ότι ο ξενοδοχειακός κλάδος, στη μικρομεσαία του μορφή, παραμένει ανυπεράσπιστος, ανοχύρωτος και εκτεθειμένος στη δίνη των προβλημάτων. Υφίσταται ανυπέρβλητες πιέσεις από την οικονομική συγκυρία, νοιώθει την εγκατάλειψη από όσους έχουν υποχρέωση να τον θωρακίσουν έναντι ανταγωνιστών που κινούνται “υπογείως” υποσκάπτοντας το μέλλον των επιχειρήσεων και των εργαζομένων και, γενικά, έχει αφεθεί στη μοίρα του στο πλαίσιο της νοοτροπίας “πάμε και όπου βγει”.
Καιρός είναι λοιπόν, αντί να επαναπαυόμαστε σε πλασματικές πληρότητες που εξυπηρετούν μόνο επικοινωνιακούς και όχι οικονομικούς στόχους, να δούμε τον κλάδο του Τουρισμού στις πραγματικές του διαστάσεις. Η Ελλάδα ζεί από τον τουρισμό, αλλά ο τουρισμός δεν ζει το «μύθο» του στην Ελλάδα.
Η πρόσκληση για διάλογο παραμένει ανοιχτή προς τους αρμοδίους παράγοντες της Πολιτείας.
