Καταλύτης εξελίξεων το νέο Μνημόνιο που θα συνοδεύει τη γραμμή προληπτικής πίστωσης. Πανικός στην κυβέρνηση. “Όλα τα μέτρα τώρα” το αίτημα των δανειστών προς το Μαξίμου

Οι 30 μέρες που θα κρίνουν την… έκταση της εκλογικής ήττας ξεκίνησαν ήδη για την κυβέρνηση, η οποία, μετά τις αποφάσεις του Eurogroup της περασμένης Πέμπτης, βρίσκεται σε δεινή θέση. Αφενός, διότι ζητούνται από την Αθήνα “όλα τα μέτρα εδώ και τώρα”, κάτι που σημαίνει ότι το Μαξίμου θα πρέπει να περάσει από τη Βουλή σκληρά μέτρα, με πρόσθετο πολιτικό κόστος για το δικομματικό κυβερνητικό σχήμα. Αφετέρου διότι οι δανειστές έδειξαν πως ουδόλως ενδιαφέρονται για την πολιτική επιβίωση των Αντ. Σαμαρά – Ευ. Βενιζέλου, αφού προκρίνουν το χειρότερο σενάριο για τη “γραμμή προληπτικής πίστωσης”, που παραπέμπει καθαρά σε νέο Μνημόνιο, με ασφυκτική επιτήρηση και όρους και μόνο μία διαφορά: ότι οι ίδιοι όροι και επιτήρηση θα επιβάλλονται χωρίς… νέα δανεικά.

Στο Μέγαρο Μαξίμου τελούν υπό σοκ και ήδη το επιτελείο του πρωθυπουργού επιχειρεί να διαχειριστεί πολιτικά τα νέα δεδομένα που προκύπτουν από τα όσα διημείφθησαν στο Eurogroup της περασμένης εβδομάδας. Και κυρίως το μείζον στρατηγικό “αγκάθι” που καλείται να διαχειριστεί ο Αντ. Σαμαράς είναι αυτό που περιγράφει πολύ παραστατικά η γερμανική εφημερίδα Sueddeutsche Zeitung: ότι, δηλαδή, οι δανειστές έδειξαν πως “το μέλλον της Ευρωζώνης (σ.σ.: όπως, προφανώς, το φαντάζονται οι ίδιοι…) υπερτερεί της πολιτικής επιβίωσης της κυβέρνησης Σαμαρά”.

Πράγματι, από τη δική τους σκοπιά, οι πιστωτές έδειξαν πως δεν συμμερίζονται τις πολιτικές ανάγκες της κυβέρνησης εν όψει της προεδρικής εκλογής, αλλά ούτε αισθάνονται την ανάγκη να “ανταμείψουν” με κάποιον τρόπο τον πρωθυπουργό και τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης για τη στάση “καλού μαθητή” που απαρεγκλίτως τήρησαν ως κυβερνητική στρατηγική από τον Ιούνιο του 2012 έως σήμερα.

Κόλλησε η βελόνα

Βεβαίως, επισήμως η κυβέρνηση συνεχίζει να εξαγγέλλει την “έξοδο από τα Μνημόνια”, αφού ακόμη οι Αντ. Σαμαράς και Ευ. Βενιζέλος αναζητούν επιχειρήματα μετά το φιάσκο της περασμένης Πέμπτης. “Η Ελλάδα, πρώτα ο Θεός, βγαίνει οριστικά από την εποχή των Μνημονίων”, δήλωσε προχθές από την Κύπρο ο Αντ. Σαμαράς, ενώ ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα φαίνεται πως έχει ο Ευ. Βενιζέλος, καθώς η συνοχή της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ είναι εύθραυστη.

Μάλιστα, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο… πανηγυρικός τρόπος με τον οποίο υποδέχτηκε την ανακοίνωση του Eurogroup, δηλώνοντας πως “εντάσσεται απολύτως στον σχεδιασμό μας” και “δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο, τίποτα ασφαλέστερο”, θα πείσει τα στελέχη που τον περιμένουν “στη γωνία”. Αλλά και ο ίδιος δεν έκρυψε την ανησυχία του για την επίδραση που θα έχει μια τέτοια συμφωνία στους πολιτικούς σχεδιασμούς της συγκυβέρνησης έως την προεδρική εκλογή, υπονοώντας εκ νέου ότι κάποια στιγμή θα τεθεί το δίλημμα και “οι πολίτες θα κρίνουν”.

Συναγερμός για τα μέτρα

Σε κάθε περίπτωση, πριν καν ο Αντ. Σαμαράς και ο Ευ. Βενιζέλος σκεφτούν πώς ακριβώς θα διαχειριστούν πολιτικά και θα “ντύσουν” επικοινωνιακά τη διαφαινόμενη συμφωνία για την “επόμενη μέρα” του Μνημονίου, έχουν πολύ πιο πεζά πράγματα εν όψει: τα δύσκολα μέτρα που ζητούν οι δανειστές και θέτουν ως προϋπόθεση για να προχωρήσει η όποια συζήτηση.

Παρότι, όπως παραδέχθηκε ο πρόεδρος του Eurogroup, Γερ. Ντάισελμπλουμ, ο υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας Γκ. Χαρδούβελης παρουσίασε περισσότερα μέτρα απ’ όσα δεχόταν η Αθήνα στην πρώτη της επιστολή προς τους δανειστές, φαίνεται ότι αυτές οι πολιτικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης δεν είναι αρκετές. Εξ ου και ο Ολλανδός κοινοτικός αξιωματούχος δήλωσε ότι “η Ελλάδα πρέπει να κάνει περισσότερα”.

Μάλιστα, τις τελευταίες ώρες πριν η “Αυγή” πάρει τον δρόμο προς το τυπογραφείο, πληροφορίες ανέφεραν πως για το Μέγαρο Μαξίμου ανατρεπόταν ένα βασικό δεδομένο: ότι θα υπήρχε συμφωνία για να μετατεθεί για αργότερα το “καυτό” θέμα του νέου ασφαλιστικού. Ακόμη και γι’ αυτό, παρά τις προειδοποιήσεις της κυβέρνησης ότι “δεν περνάει από τη Βουλή”, φαίνεται ότι οι δανειστές εμμένουν στη γραμμή “όλα τα μέτρα τώρα”.

Σε κάθε περίπτωση το Μέγαρο Μαξίμου περιμένουν δύσκολες ημέρες, καθώς καλείται να “εντάξει” στον προϋπολογισμό -ώστε να έχουν χαρακτήρα ψήφου εμπιστοσύνης- μέτρα όπως η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, οι πρόσθετες απολύσεις στο Δημόσιο, το ενιαίο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων, η “εκκρεμότητα” με τους πλειστηριασμούς σπιτιών κ.λπ. Και όλα αυτά πρέπει, σύμφωνα με τον κυβερνητικό σχεδιασμό, να γίνουν έως τις 7 Δεκεμβρίου, προκειμένου το Μαξίμου να προλάβει το Eurogroup της 8ης, για να έχουν ο Αντ. Σαμαράς και ο Ευ. Βενιζέλος στα χέρια τους την πολιτική απόφαση των Ευρωπαίων για την “επόμενη μέρα”.

“Επόμενη μέρα” σαν την… προηγούμενη

Ωστόσο, ακόμη κι αν η κυβέρνηση καταφέρει να τηρήσει τα επιδιωκόμενα χρονοδιαγράμματα, αμέσως μετά θα έρθει αντιμέτωπη με τον στρατηγικό “πονοκέφαλο” του νέου Μνημονίου, που θα επιταχύνει τις πολιτικές εξελίξεις και αναμένεται να αφαιρέσει κάθε “επιχείρημα” που τυχόν θα είχε ο Αντ. Σαμαράς για να βρει τους 180 βουλευτές της προεδρικής εκλογής.

Αυτό διότι, όπως διεφάνη από το περασμένο Eurogroup, η κυβέρνηση δεν πήρε τίποτα απ’ όσα ζητούσε: η γραμμή προληπτικής πίστωσης θα συνεπάγεται σκληρά μέτρα, ασφυκτική επιτήρηση με “αιρεσιμότητες” και “προαπαιτούμενα”, ενώ το ΔΝΤ θα παραμείνει εμπλεκόμενο στην ελληνική υπόθεση -σημειωτέον ότι μόλις πριν από έναν μήνα, ο πρωθυπουργός “έδιωχνε το ΔΝΤ” και, μάλιστα, δημοσίως.

Τούτων δοθέντων, το Eurogroup της περασμένης Πέμπτης δεν έδειξε μόνο την “επόμενη μέρα” (που θα είναι σαν την… προηγούμενη) μετά τη λήξη του ευρωπαϊκού σκέλους του προγράμματος, αλλά ταυτόχρονα ακύρωσε και κάθε ελπίδα ότι η κυβέρνηση θα έχει μία επιχειρηματολογία τέτοια ώστε να βρεθούν οι 180 βουλευτές. Και επί τη βάσει αυτής της διαπίστωσης θα “τρέξουν” οι πολιτικές εξελίξεις εφεξής.

Γιώργος Μελιγγώνης

ΑΥΓΗ