Εκδήλωση με θέμα «Το Πάσχα μέσα από τον κινηματογραφικό φακό 4 δημιουργών» θα πραγματοποιήσουν την Πέμπτη 2 Απριλίου στις 19.00μ.μ στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας, η Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας και το Κέντρο Δημιουργικού Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας.

Πρόγραμμα εκδήλωσης

19.00     Χαιρετισμός Μητροπολίτη Μεσσηνίας

19.30   Πάσχα στο νησί της Αποκάλυψης του Γιάννη Λάμπρου (46’)

Το ντοκιμαντέρ είναι μια περιπλάνηση σε ένα από τα μεγαλύτερα προσκυνήματα της ορθοδοξίας. Η σπηλιά του Ιωάννη, το κάστρο με το μοναστήρι του που δεσπόζει σε όλο το Αιγαίο, θα μας αποκαλύψουν ανεκτίμητα έργα και κειμήλια της βυζαντινής τέχνης στο πέρασμα των αιώνων.Το Άγιον Πάσχα είναι πολύ ιδιαίτερο στο νησί του Ιωάννη. Ο Νιπτήρας, το στόλισμα του Επιταφίου, η Ανάσταση αφήνουν στον επισκέπτη την αίσθηση του μοναδικού και της κατάνυξης. Μέσα στο φώς του πρωϊνού, η Πάτμος, αναδύεται σα να βγήκε μόλις από τη θάλασσα της ιστορίας. Η γαλήνη της , μένει ακόμη αράγιστη όπως την είδε κάποτε ο Σεφέρης.

20.30 Κασσιανή η Βυζαντινή υμνογράφος της Κλεώνης Φλέσσα (50΄)

Είναι ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ που αναζητάει τα ίχνη της υμνογράφου Κασσιανής που έζησε στην Κωνσταντινούπολη τον 8ο αιώνα μέσα στη δίνη των θρησκευτικών παθών του τέλους της εικονομαχίας. Της γυναίκας που δεν έμεινε σιωπηλή μπροστά στον Αυτοκράτορα Θεόφιλο, με ακριβό όμως τίμημα. Μιας γυναίκας που με το έργο της θα υμνήσει το Θεό και τη φιλία, θα λοιδορήσει τον άντρα όταν είναι επίορκος και φαύλος, θα αγκαλιάσει την παραστρατημένη και θα περιθάλψει τον πάσχοντα.

21.30 «Το Πάσχα στ’ Ανώγεια» του Αριστοτέλη Δασκαλάκη ( 22’ )

Στο ντοκιμαντέρ αποτυπώνονται όλα εκείνα τα έθιμα και οι παραδόσεις που αναβιώνουν εδώ και εκατοντάδες χρόνια στο τόπο αυτό τις ημέρες του Πάσχα. Αποκορύφωμα όλων είναι το έθιμο της καύσης του Αρφανού. Πρόκειται για ένα μοναδικό έθιμο το οποίο διαρκεί καθ’ όλη την Σαρακοστή με τη σύσσωμη συμμετοχή ολόκληρης της τοπικής κοινωνίας.

22.00 «Μυρίζει Πάσκα» της Ελένης Αλεξανδράκη (50’)

Η σκηνοθέτης ακολουθεί τους κατοίκους της Νισύρου με την κάμερά της κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής, της Μεγάλης Εβδομάδας και της Διακαινησίμου, καταγράφοντας την καθημερινή ζωή και τα έθιμά τους. Όπως η ίδια σημειώνει, «Προσπάθησα να κοιτάξω τον κόσμο με την αθωότητα του ανθρώπου που επικοινωνεί με τη θρησκεία μέσα από την ποίηση που εκείνη αποπνέει. Με την αθωότητα του κινηματογραφιστή που χρησιμοποιεί τον φακό σαν στυλό, για να καταγράψει και να ανασυνθέσει όλα όσα κάνουν την καρδιά του να χτυπά». Στην συγκεκριμένη εκκλησιαστική περίοδο μπορεί να δει κανείς καθαρά μια ιδιαίτερη πλευρά της Ορθοδοξίας, όπου το ιερό στοιχείο με το ανθρώπινο ενώνονται εντελώς φυσικά. Μέσα σ΄ ένα άγριο και συνάμα ήρεμο ηφαιστειακό τοπίο, ένας πολύτιμος μικρόκοσμος.